prussiagate.substack.com/p/not-since-1917-part-v
“From Prussia with love”
Tijdens de hyperinflatie in Duitsland in de twintiger jaren, schoot Amerika te hulp. Althans, de door Pruisen geïnstalleerde ‘elite’ aldaar.
Financiële ‘bezetting’ van Duitsland door Amerika
In 1924 ging het Dawesplan van start, dat Amerikaanse leningen verstrekte aan Duitse bedrijven. Het Dawesplan was zeer selectief. Vooral aan de bedrijven Vereinigte Stahlwerke en IG Farben werd veel geld verstrekt. Uiteindelijk zouden deze bedrijven (chemische) wapens leveren aan de Duitse soldaten in de Tweede Wereldoorlog, zoals Zyklon B.
De familie Warburg was van Pruisische komaf. Paul Warburg had in 1913 in Amerika de Federal Reserve opgericht, zie deel 2. Zijn broer Max zat in het bestuur van IG Farben, terwijl Paul zich vanuit Amerika bezighield met de leningen aan IG Farben.
In 1927 ging Rockefellers oliebedrijf Standard Oil een partnerschap aan met IG Farben, genaamd Standard IG Farben. Standard Oil stelde zijn patenten voor het hydrogeneringsproces voor kolen beschikbaar, terwijl IG Farben zijn patenten om synthetisch rubber te maken inbracht. Zonder deze bedrijven zou Hitler de oorlog nooit zo lang volgehouden hebben…
In 1929 ging het Youngplan in werking, dat bedoeld was om Duitsland te ‘bezetten’ met Amerikaanse kapitaal. Dit kapitaal ging naar geselecteerde corporaties die Duitse hulpbronnen en bevoorradingssystemen monopoliseerden. Daarnaast leverde het Youngplan ook banen voor Duitse arbeiders op, die zich gewillig beschikbaar stelden omdat er een hoge werkloosheid was. Het Dawesplan en het Youngplan vormden in feite een soort ‘Build Back Better’-strategie {nu bekend van het World Economic Forum en The Great Reset van Klaus Schwab, red.}
Build Back Better was een beproefde Pruisische tactiek: alle centrale banken samen laten werken om de eigendommen van een land bijeen te brengen in een kartel van private corporaties.
Een kans om uit een depressie te komen
Build Back Better werkt alleen als mensen eerst alles verloren hebben. En dat hadden de Duitsers, na de Eerste Wereldoorlog. Een baan bij een kartelcorporatie gaf de Duitse arbeiders een sprankje hoop. En zo kwam Duitsland er ogenschijnlijk weer bovenop…
In de straten vochten de fascisten ondertussen met de communisten, de werkloosheid was hoog, er waren veel daklozen en vooral heerste er angst. Veel Duitsers waren bang voor een herhaling van de ellende van de Eerste Wereldoorlog en hadden er alles voor over om een baan te krijgen of te behouden. IG Farben was het grootste bedrijf dat de Duitsers aan het werk hield.
Tegelijk was IG Farben ook de grootste donateur voor Hitlers verkiezingscampagne. Mensen stemden dus graag op Hitler, omdat ze zo dachten hun werk te behouden. Zo kregen de nazi’s veel stemmen en een enorm ‘momentum’. IG Farben zou door de Tweede Wereldoorlog een ongekende winst gaan boeken.
Gecontroleerde oppositie
De Sturmabteilung (SA) was de paramilitaire tak van de nazibeweging. SA’ers, ook wel ‘bruinhemden’ genoemd, veroorzaakten veel geweld in de straten omdat ze de communisten moesten bevechten.
Antifa was (en is!) een extreemlinkse gewelddadige beweging die werd opgericht vanuit de communistische partij KPD met steun van het Sovjetregime in Moskou. De beweging werd al snel geïnfiltreerd door leden van het Aufklärungskommando van Erich Ludendorff en Carl Mayr (zie deel 3), die tot doel hadden Antifa te radicaliseren. Het doel van Antifa was om campagne te voeren voor de KPD, zodat de nazi’s minder stemmen zouden krijgen. Deze campagne was echter zó gewelddadig, dat de nazi’s juist méér stemmen kregen. Dit was uiteindelijk ook de opzet van de beweging. Hitler kon nu ook scoren met standpunten als ‘bescherming bieden tegen extreemlinks geweld’.
Antifa was dus een ultiem voorbeeld van gecontroleerde oppositie. Het was een oppositiebeweging die niet bedoeld was om aan zelf de macht te komen, maar juist bedoeld was om de macht van een andere partij te bestendigen. Hierin was Antifa heel succesvol. Als Antifa werkelijk een organisch ontstane beweging zou zijn geweest, dan zou deze grondig mislukt zijn.
Hegels Pruisische filosofie van ‘these – antithese – synthese’ werkte hier in z’n meest gewelddadige vorm.
Manipulatie van de verkiezingsuitkomst
In 1932 wonnen de nazi’s de verkiezingen, maar Hitler was nog geen kanselier. Dit werd oudgediende Paul von Hindenburg, die in 1925 ook al kanselier geweest was van de Weimarrepubliek. Daarvoor had hij samen met generaal Ludendorff en keizer Wilhelm II Duitsland geleid in de Eerste Wereldoorlog. Von Hindenburg was altijd loyaal aan de Hohenzollern.
Hitler wilde kanselier worden en kreeg dit uiteindelijk ook voor elkaar in 1933. Von Hindenburg ging akkoord, omdat hij Hitler van achter de schermen dacht te kunnen sturen. Hitler was blijkbaar goed te controleren. Ludendorff en Mayr hadden Hitler ooit gerekruteerd voor het Aufklärungskommando (zie deel 3) omdat hij makkelijk te leiden zou zijn. Uit documenten van Mayr blijkt dat Hitler ‘een verdwaalde hond was, op zoek naar zijn baasje’. Hij was ooit afgewezen voor een beroep als postbode, omdat hij de intelligentietest niet volbracht. Ook was hij mentaal niet sterk genoeg. Hitler zocht in feite een meester om voor te werken. Von Hindenburg moet dit hebben geweten via generaal Ludendorff. Een jaar later, in 1934, zou Von Hindenburg overlijden.
De Grondwet omzeild
De nazi’s wilden het parlement buiten spel zetten, maar volgens de toen geldende Grondwet van de Weimarrepubliek mocht dit alleen als er een noodsituatie was. De nazi’s creëerden daarom een ‘aanval onder valse vlag’. Ze zorgden ervoor dat de Rijksdag (regeringsgebouw) in brand werd gestoken. Ze communisten kregen de schuld en er werd verkondigd dat de communisten nog meer gewelddadige aanslagen gepland hadden. De nazi’s voerden dit als excuus op om een noodwet in te stellen die het parlement als het ware ontbond. Met de Rijksdagbrand creëerde het naziregime dus de benodigde noodtoestand om de Grondwet te kunnen omzeilen.
Verder richtte Hitler de Gestapo op, een combinatie van alle Pruisische geheime diensten. (Deze geheime diensten gaan terug tot Frederik de Grote in de achttiende eeuw.) De Gestapo had als doel om alle politieke tegenstand uit de weg te ruimen. Eerst werd Ernst Thalmann opgepakt, de leider van de KPD. Hij werd gevangen gezet en zou uiteindelijk worden afgevoerd naar een concentratiekamp en daar in 1944 op bevel van Hitler worden geëxecuteerd. Vervolgens werd de SA aangepakt. Voor Hitler had deze beweging geen nut meer, nu hij alle macht al naar zich toe had getrokken. Dit gebeurde in de ‘Nacht van de Lange Messen’, waarin SS’ers de hele top van de SA vermoordde. De SA werd dus in feite geofferd.
Volgens Mayr was het doel van de nazi’s om de Pruisische Hohenzollernmonarchie te herstellen. Maar dan niet vanuit Berlijn, want de Pruisische zetel was immers al verplaatst naar Washington D.C. en het kapitaal werd verplaatst naar hun globalistische corporaties. Je zou Hitler dus kunnen zien als een vertegenwoordiger voor de Pruisische kult.
Nazi Inc.
In nazi-Duitsland waren arbeiders totaal afhankelijk van de staat. Hitler verlaagde hun salarissen en stelde een verbod op stakingen in. Hiermee creëerde hij een ideaal vestigingsklimaat voor globalistische corporaties en vele hiervan maakten er gebruik van. Het socialisme van nazi-Duitsland volgde het Pruisische motto van ‘het individu opofferen voor de staat’. De nazi’s hebben in feite de transitie van Pruisisch kapitaal vanuit Duitsland naar de globalistische corporaties gefaciliteerd. Het was dus een soort socialisme en kapitalisme ineen: een socialistisch klimaat zorgde ervoor dat de kapitalistische ‘elite’ monopolies kon krijgen. Het grootste bedrijf was IG Farben, dat ook actief aan de nazi-plannen meewerkte.
De Tweede Wereldoorlog vanuit Pruisische invalshoek
We kennen allemaal de verschrikkingen van de Tweede Wereldoorlog. Maar waar het hier om gaat is de vraag hoe de Pruisische kult de wereld in oorlog stortte voor eigen gewin en om toekomstige wereldheerschappij veilig te stellen.
Infiltratie i.p.v. invasie
Al voordat de nazi’s in 1933 aan de macht kwamen, infiltreerden ze in de VS. Al sinds 1926 werd er een spionagenetwerk in de VS opgezet om buitenlands beleid ten aanzien van Duitsland te beïnvloeden. Ook brachten spionnen informatie over via de veerdiensten tussen New York en Bremen. Via het Dawesplan en het Youngplan werd ook veel uitgewisseld tussen de VS en Duitsland. Dit gebeurde allemaal al voordat Hitler aan de macht kwam.
De trigger: de zoveelste Pruisische valse vlag
Op 1 sept. 1939 begon de Tweede Wereldoorlog toen Duitsland Polen binnenviel. Wat ging hier aan vooraf?
- Propaganda, bijv. over dat Duitse burgers in Polen mishandeld werden.
- In het Duitse grensplaatsje Hochlinden vond een aanval onder valse vlag plaats. Duitse gevangenen (speciaal voor deze gelegenheid opgetrommeld) werden verkleed in Poolse uniformen en hebben toen op burgers uit Hochlinden geschoten.
- Een andere aanval onder valse vlag vond plaats in de grensplaats Gleiwitz, dat nu in Polen ligt maar toen nog Duits grondgebied was. Een groep SS’ers verkleedde zich als Poolse opstandelingen en bestormde een radiostation. Zij riepen daar in het Pools om dat dit radiostation nu in Poolse handen was. Voor dit voorval werd een Duitse boer door de SS gearresteerd en in Pools uniform verkleed. Hij werd vermoord en bij het radiostation neergelegd, zodat het zou lijken alsof hij de dader was.
Op deze manier werden de gemoederen in Duitsland opgestookt, zodat alle burgers zouden begrijpen waarom het noodzakelijk was dat het Duitse leger Polen binnenviel. De aanval van Polen op Duitsland was dus volledig in scène gezet.
Het Schlieffenplan 2.0
Ondanks dat in de Eerste Wereldoorlog duidelijk was geworden dat het Schlieffenplan alleen maar ellende bracht (zie deel 2), werd er in de Tweede Wereldoorlog weer volgens dit strijdplan gewerkt. De macht was in 1939 nog steeds geconcentreerd rondom dezelfde personen als in 1914, dus dit gegeven moest hen bekend zijn. Hieruit blijkt ook dat Duitsland de Tweede Wereldoorlog niet begon om hem te winnen…
Het enige verschil met het Schlieffenplan uit 1914 was dat Duitsland in 1939 eerst Polen binnenviel. Verder zou Duitsland dezelfde soort tweefrontenoorlog voeren. Na Polen viel Duitsland ook Denemarken, Noorwegen, Nederland, België, Luxemburg, Griekenland, Joegoslavië en Groot-Brittannië binnen. Duitslands bondgenoot Japan hanteerde een zelfde tactiek in Azië. Later viel Duitsland ook Rusland binnen.
Drugsgebruik onder Duitse soldaten
Het was voor Duitse soldaten verplicht om drugs te gebruiken, namelijk pervetine, dat tegenwoordig bekend staat als ‘crystal meth’. Zo kregen ze een energieboost en konden ze lang doorgaan zonder te slapen. Ook generaals gebruiken crystal meth. {Koningin Wilhelmina gebruikte trouwens ook pervetine tijdens haar verblijf in Londen tijdens de Tweede Wereldoorlog, zo bleek in 2016, red.}
Pervetine maakte soldaten niet alleen euforisch, maar zorgde er ook voor dat ze stopten met vragen stellen. Soldaten konden zo zonder emotie de ergste slachtpartijen aan. Hitler zelf scheen een ander soort drugs te gebruiken.
Tegen het einde van de oorlog waren de soldaten verslaafd, maar de drugsvoorraad raakte uitgeput. Dit leidde tot heftige ontwenningsverschijnselen, zoals depressie, psychose, braken en hartaanvallen. Veel soldaten pleegden zelfmoord.
Was dit waar Trump over sprak toen hij zei: “In 1917, the Great Pandemic they say, probably ended the second World War. All the soldiers were sick.” Doelde hij op de ontwenningsverschijnselen van de drugs, waardoor de soldaten niet meer konden vechten en er een einde kwam aan de Tweede Wereldoorlog?
De geallieerden ‘wonnen’ de oorlog en Duitsland was in een ravijn gestort. Je zou kunnen zeggen dat dit was begonnen in 1917, toen Duitsland de VS de Eerste Wereldoorlog in ‘lokte’.
Mantel der onzichtbaarheid
Hitlers rol als vertegenwoordiger voor de elite moet niet onderschat worden. Terwijl de hele wereld bezig was om met of tegen de nazi’s te vechten, zorgde hij ervoor dat de elite en hun corporaties rijker werden, terwijl ‘het gewone volk’ met de financiële en psychologische ellende opgescheept werd.
In 1947 werd Pruisen, dat toen nog als deelstaat bestond, officieel opgeheven. Zulke verschrikkingen als in de Eerste en Tweede Wereldoorlog mochten immers nooit meer gebeuren…
De Eerste en Tweede Wereldoorlog waren niet zomaar brute oorlogen met een desastreuze afloop. Ze maakten onderdeel uit van een plan om de wereld over te kunnen nemen. Na de oorlogen hulde de Pruisische kult zich in een mantel der onzichtbaarheid en vervolgde z’n plannen voor wereldhegemonie via de VS en de globalistische corporaties die stuk voor stuk een lijntje hebben met Pruisen. En zo werd Pruisen opnieuw een leger zonder land.
The More You Know... 