Des te meer je weet… des te autonomer je naar de wereld kunt kijken, des te vrijer je kunt leven.
Als mensheid bevinden we ons in een bijzondere transitie van duister naar licht. Om het licht werkelijk te kunnen beleven, is het nodig om het duister te leren herkennen. Het duister manifesteert zich in vele – vaak onverwachte – gedaanten. Wie zich niet verdiept in het duister dat de aarde al duizenden jaren in z’n greep houdt, loopt het risico om ‘ingevuld’ te worden door deze duistere krachten.
Er is een informatieoorlog gaande en het slagveld bevindt zich in onze hoofden. Gegronde, doorleefde kennis en een sterk onderscheidingsvermogen zijn persoonlijke wapens om denken en energie zuiver te houden. Om je jezelf helemaal toe te eigenen en met de hoogste goddelijke bron uit te lijnen.
Hieronder verschijnen de meest recente artikelen. Je vindt ze uiteraard ook onder het desbetreffende kopje in het hoofdmenu.
-
patelpatriot.substack.com/p/an-introduction-to-devolution, 6 april 2022
Als er zich een noodsituatie voordoet, dan heeft de overheid bepaalde back-up-plannen klaarliggen om in werking te stellen, zodat alle essentiële functies in het land gewaarborgd blijven. In het geval van een oorlog of een nucleaire ramp bijvoorbeeld, treedt er een continuïteitsplan in werking. Dit heet ‘continuity of government’ (COG). Als er een nucleaire aanval op Washington D.C. zou zijn, zou er zonder zo’n COG-plan direct chaos ontstaan.
De devolution-serie gaat over het idee dat Trump een continuïteitsplan in werking heeft gesteld, vanwege de noodsituatie die ontstond na de gestolen verkiezingen van 2020. De president is verantwoordelijkheid voor de continuïteit van essentiële functies in een noodsituatie, dus Trump zou onwettig hebben gehandeld als hij géén actie had ondernomen in reactie op de diefstal van de verkiezingen.
Deze samenvatting is alleen bedoeld om een goed beeld te geven van devolution. Alle bronnen die het verhaal onderbouwen, zijn te vinden in de afzonderlijke delen.
Een president in oorlogstijd
De vijand
Om te begrijpen waarom Trump devolution heeft ingesteld, moet je begrijpen met welke tegenstander(s) hij te maken heeft. De vijand is een mondiaal opererend crimineel netwerk en een corrupt politiek systeem / Deep State.
Trump sprak over dit netwerk in zijn campagnespeech in 2016: “Onze beweging gaat over het vervangen van een corrupt politiek establishment door een regering van en voor het volk. (…) Onze campagne vormt een existentiële bedreiging voor hen.”
Trump won de verkiezingen en werd in 2017 president. Tijdens zijn presidentschap heeft de Deep State alles uit de kast gehaald om hem te dwarsbomen en uiteindelijk stalen de Democraten de verkiezingen in 2020. Trump wist van tevoren dat dit zou gebeuren.
Speciale bevoegdheden
Aan de basis van devolution ligt het gegeven dat Trump een president in oorlogstijd is. In tijden van oorlog heeft de president speciale oorlogsbevoegdheden.
Er hoeft niet per se aangekondigd te worden dat het oorlog is en de president mag eigenhandig beslissen op welke manier hij op de oorlog wil reageren. Hiermee had Trump veel speelruimte om passende maatregelen te nemen om zijn land te beschermen tegen de bedreigingen.
Er zijn twee buitenlandse aanvallen op de VS gedaan tijdens Trumps presidentschap:
- Covid-19, een virus-aanval vanuit China
- buitenlandse inmenging in de verkiezingen van 2020
Covid-19 was een aanval
In deel 15 staat alles over Trumps reactie op de pandemie. Trump had voorkennis over covid-19 en handelde daarnaar. Hij zei “dit is de ergste aanval op ons land die we ooit gehad hebben, dit is erger dan Pearl Harbor”. Deze woorden moeten we niet te licht opnemen. Hij gaf ermee aan dat hij covid-19 als een oorlogsdaad ziet.
Fraude met stemmen-per-post
Trump voorspelde dat zijn tegenstanders covid-19 als excuus zouden gebruiken om stemmen-per-post mogelijk te maken. Met stemmen-per-post is het veel makkelijker om te frauderen.
De verkiezingsinfrastructuur
Sinds jan. 2017 heeft Obama de verkiezingsinfrastructuur als ‘essentiële infrastructuur’ aangemerkt. Een buitenlandse aanval hierop zou vanaf dat moment dan ook gezien worden als een oorlogsdaad.
Generaal Nakasone (National Security Agency) heeft ook gezegd dat een buitenlandse cyberaanval een rode lijn zou overschrijven en zou worden opgevat als oorlogsaanval.
In addendum 4 wordt de concept-EO beschreven waarin te zien is hoe Trump aankeek tegen een cyberaanval op de verkiezingsinfrastructuur. Hij stelde dat er buitenlandse inmenging aanwezig was in de stemmachines (o.a. Dominion Voting Systems) van een buitenlandse partij. Deze buitenlandse aanval zag hij als een oorlogsdaad.
Nu kun je je afvragen waarom Trump niets deed om de diefstal van de verkiezingen te voorkomen. Hij was er immers ruim van tevoren van op de hoogte. Zijn tegenstander / de Deep State had aangekondigd veel chaos en rellen te gaan veroorzaken in het hele land, als Trump herkozen zou worden. Dat wilde Trump niet laten gebeuren. Bovendien is Trumps presidentschap onderdeel van een veel groter plan om de Deep State wereldwijd te ontmantelen en moeten we dus naar de lange termijn kijken. Met de steun van zijn kiezers (de meerderheid had op hem gestemd) en zijn speciale presidentiële bevoegdheden tijdens een oorlogstoestand ging hij aan de slag:
De uitvoering van devolution
Reorganisatie binnen het DoD
Om een continuïteitsplan / devolution in werking te kunnen stellen, moeten de juiste personen op de juiste plekken zitten. Direct nadat op 7 nov. 2020 Joe Biden als winnaar werd uitgeroepen, voerde Trump opvallende wijzigingen door binnen zijn ministerie van Defensie (DoD, Department of Defense).
- Op 9 nov. benoemde hij Chris Miller tot minister van Defensie (Secretary of Defense). Door zijn jarenlange ervaring met allerlei speciale oorlogsoperaties was hij uiterst geschikt voor deze functie, met het oog op devolution. In deel 10 staat meer over zijn bijzondere achtergrond. Op 18 dec. 2020 liet Miller zich ‘off-script’ uit over “een van de meest complexe militaire operaties die dit land ooit heeft gekend”. Doelde hij op devolution?
- Op 10 nov. werd Anthony Tata benoemd tot onderminister van Defensie voor Beleid (Undersecretary of Defense for Policy). Hij werd hiermee coördinator voor het DoD op het gebied van continuïteitsbeleid en de implementatie hiervan.
- Op 11 nov. benoemde Trump Ezra Cohen-Watnick tot onderminister van Defensie voor Inlichtingen (Undersecretary of Defense for Intelligence). Cohen-Watnick ging dit naast zijn functie als ‘assistent voor speciale operaties voor de minister van Defensie’ doen. Vanaf dit moment was hij dus én verantwoordelijk voor defensie-inlichtingen én voor speciale operaties. Bovendien promoveerde Miller hem tot zijn hoofdassistent, waardoor Cohen-Watnick direct aan Miller zou rapporteren en de bureaucratische omwegen omzeild konden worden. Een inkorting van de lijntjes dus. Ook werd Cohen-Watnick in dec. 2020 door Trump benoemd tot hoofd van het ‘bestuur voor het openbaar maken van documenten’ (Public Interest Declassification Board). Deze positie is nuttig om te bepalen wanneer welke informatie geopenbaard moet worden.
- Ook op 11 nov. werd Kash Patel benoemd tot stafchef voor de minister van Defensie. Patel was als advocaat ook juridisch contactpersoon voor het commando voor speciale operaties. Als stafchef voor Miller was Patel dus nauw betrokken bij de planning van operaties vanuit het DoD. Vanuit het DoD leidde Patel ook het transitieteam van de regering-Trump naar de regering-Biden. Diverse Biden-medewerkers hadden geklaagd over dat bepaalde informatie niet overgedragen werd. Patel moet hier een rol in hebben gespeeld. Welke informatie had Trumps DoD te verbergen?
Wat betekent dit allemaal?
Een president die zulke belangrijke verschuivingen binnen zijn ministerie van Defensie doet, lijkt meer van plan te zijn dan zomaar de macht overdragen aan zijn opvolger… Het lijkt erop dat Trump speciale operaties voorbereidde die veel weg hebben van continuïteitsplannen:
- De beste ‘geest’ op het gebied van speciale operaties kreeg het bevel over het leger.
- Dezelfde persoon die over militaire inlichtingen gaat, werd ook verantwoordelijk voor speciale operaties en rapporteert direct aan de minister van Defensie.
- Allemaal Trump-vertrouwelingen kwamen op posities die belangrijk zijn voor de uitvoering van continuïteitsplannen vanuit Defensie.
Meer informatie hierover in deel 3 en deel 9.
Continuïteit van regeringsfuncties
Een korte geschiedenis
COOP (continuïteit van operaties) bestaat sinds de Koude Oorlog, als een back-upplan om de continuïteit van regeringsfuncties en essentiële functies te waarborgen in het geval van een noodsituatie (zoals oorlog of een nucleaire ramp). Iedere overheidsafdeling moest een continuïteitsplan hebben voor opvolging en voor devolution. Devolution is als het ware een parallelle keten van personen buiten Washington D.C., die beschikbaar zijn in geval van nood.
De militaire definitie van devolution is: ‘een verplaatsing van bevoegdheden en verantwoordelijkheden voor de uitvoering van essentiële functies. Een tijdelijke verplaatsing van de primair uitvoerende staf naar andere medewerkers binnen of buiten de organisatie.’
Het uitvoerend bevel voor devolution
Een uitvoerend bevel heet een ‘Executive Order’, afgekort EO. De president kan zelf een EO uitgeven, waarna het bevel uitgevoerd wordt. Op 7 dec. 2020 tekende Trump EO-13691, over het beheer en de integratie van veerkrachtige landelijke missies (Federal Mission Resilience, FMR), met een bijbehorende FMR-strategie voor de uitvoering. EO-13961 geeft in feite Trumps devolution-plan en de uitvoering daarvan weer. De FMR-EO in het kort:
- Trump gaf de FMR-EO uit o.b.v. zijn presidentiële bevoegdheden in een oorlogstoestand.
- Deze EO geeft het beleid van de VS weer om essentiële functies tijdens een noodsituatie te garanderen.
- Er werd nu overgeschakeld van een reactieve naar een proactieve houding (alsof Trump wist dat er een noodsituatie aankwam).
- Er werden een uitvoerende commissie (de FMR-commissie) en diverse werkgroepen opgesteld.
- Mark Meadows werd verantwoordelijk voor informatieuitwisseling.
- Robert O’Brien werd de Nationale Continuïteitscoördinator (NCC).
- Deze EO delegeerde de bevoegdheid om beveiligde communicatiekanalen te gebruiken tijdens continuïteitsoperaties. En haalde de verantwoordelijkheden voor deze kanalen weg bij de verschillende overheidsafdelingen en bracht ze bijeen in de FMR-commissie (wederom om de bureaucratische omwegen te omzeilen en om zo min mogelijk mensen toegang te geven tot deze kanalen).
- De FMR-strategie geeft de context, het planningsmodel en de implementatie van het continuïteitsplan weer. In de strategie staat ook dat de prioriteit van bepaalde essentiële functies veranderd kan worden wanneer dit nodig is, en dat er nog andere personen mogen worden aangewezen om deze functies uit te voeren.
De FMR-EO geeft dus het continuïteitsplan weer en de FMR-strategie stelt het in werking. De FMR-commissie en de werkgroepen staan stand-by voor de uitvoering. Deel 13 geeft de FMR-EO tot in detail weer.
Een vertrekkende president zou nooit zo’n uitvoerend bevel tekenen, als hij het niet zou gaan gebruiken…
National Security Presidential Memoranda
Een National Security Presidential Memorandum (NSPM) is een soort presidentiële nota over de nationale veiligheid. In de laatste 8 dagen voor zijn vertrek heeft hij elke dag een NSPM uitgeschreven. Dit is zeer uitzonderlijk. Deze NSPM’s zijn maar voor een deel vrijgegeven, dus we weten lang niet alles over wat hij daarin heeft besloten. Wel is duidelijk dat Trump nog zaken wilde regelen op het gebied van nationale veiligheid.
Maar hoe dan?
Hoe kon Trump zoiets als devolution in werking stellen, terwijl bijna niemand ervan af wist? De president staan diverse opties ter beschikking om te reageren op een noodsituatie. Eén daarvan is een PEAD, een Presidential Emergency Action Document.
Deep State niet blij met Trumps noodbevoegdheden… Een PEAD is bedoeld om buitengewone presidentiële bevoegdheden in gang te zetten in reactie op een buitengewone situatie. PEAD’s blijven altijd geheim, zelfs het Congres (Senaat + Huis van Afgevaardigden (Eerste en Tweede Kamer)) heeft er geen toezicht op. Er is nog nooit in de Amerikaanse geschiedenis een PEAD ‘gelekt’.
Je zou de werking van een PEAD kunnen vergelijken met een testament, een laatste wil. Een testament beschrijft hoe er gehandeld moet worden als je er niet meer bent. Een testament treedt vanzelf in werking als je doodgaat. Een PEAD is dus een voorbereid document dat voorschrijft wat er moet gebeuren in een specifieke situatie. Zodra die situatie zich voordoet, treedt de PEAD vanzelf in werking.
In Trumps PEAD’s kan dus nog veel informatie over devolution verborgen liggen. En als het verborgen is voor ons, dan is het ook verborgen voor de vijand. In 2020 en 2021 hebben Democraten in het Congres meerdere pogingen gedaan om toegang te krijgen tot de PEAD’s. Maar dit is ze niet gelukt.
Joe Biden als
presidentWat betekent devolution voor Joe Biden? Over Biden wordt vaak gekscherend gesproken als de ‘resident in the White House’ i.p.v. de president. Hij is dus niet meer dan een ‘bewoner’ van het Witte Huis. Hij doet – al dan niet bewust – alsof hij president is en zal vast wel een aantal acties uit kunnen voeren. Maar de meeste daarvan zijn nutteloos, hij heeft in feite geen macht. Hij kan genoeg dingen verkeerd doen, maar geen grote schade aanrichten omdat de essentiële functies gewaarborgd zijn in Trumps devolution-plan. Ook kan hij de uitvoering van devolution niet stoppen, omdat dit vanuit Trumps speciale oorlogsbevoegdheden loopt.
The resident in the White House Ook Trump is geen president. Hij heeft zijn bevoegdheden immers overgedragen (‘devolution’ betekent ‘overdracht’) aan geselecteerde personen.
Informatie ‘lekken’ is gevaarlijk
Veel mensen twijfelen aan devolution, omdat betrokkenen het ontkend zouden hebben. Het is belangrijk om te bedenken dat er bij zo’n grootschalige en gevoelige (militaire) operatie absoluut geen informatie gelekt mag worden. Dit wordt voorgeschreven in militaire publicaties over OPSEC (Operational Security, de beveiliging van de operatie) en MILDEC (Military Deception, misleiding van de vijand).
De eindstrijd
Wat kunnen we verwachten?
Volgens het ministerie van Defensie zijn dit de vier fasen van een continuïteitsoperatie:
- Fase 1: voorbereiding (Trumps reorganisatie binnen het DoD, de uitgave van de FMR-EO)
- Fase 2: activatie (waarschijnlijk gebeurd tussen 6 jan. 2021 en 20 jan. 2021)
- Fase 3: continuïteitsoperaties (in deze fase zijn we nu, sinds Trumps vertrek)
- Fase 4: reconstitutie (begint zodra de noodsituatie is afgelopen, de normale gang van zaken wordt hervat)
Tijdens devolution wordt de Grondwet tijdelijk omzeild. ‘Reconstitutie’ betekent dat de Grondwet (Constitution) weer in werking treedt. Alle operaties gaan weer verlopen zoals normaal, zoals ze verliepen voordat devolution in werking trad. Dit kan op elke aangewezen locatie gebeuren, waar de noodzakelijke faciliteiten hiervoor aanwezig zijn.
Trumps terugkeer als president past dus ook in dit plan. Fase 4 betekent namelijk een terugkeer naar de situatie zoals die was voordat de continuïteitsoperatie in werking trad, en toen was hij president.
Wat is er nu nodig in dit proces?
Devolution bestaat uit twee delen. Deel 1 was aan het ministerie van Defensie en het leger, vanuit waar devolution in werking is gesteld. Deel 2 is aan ‘We The People’, aan ons. In zijn campagnespeech heeft Trump het al aangeven: “The only force strong enough to save our country, is us.” Trump wil de regering teruggeven aan de inwoners van Amerika. Zij zijn nu aan zet om dit mogelijk te maken.
In 2020 was het land nog te verdeeld om Trump opnieuw president te laten worden. De Deep State zou rellen gaan organiseren en er had een burgeroorlog kunnen uitbreken. Als hij zijn verkiezingswinst toen had opgeëist, zou hij worden gezien als een dictator die een staatsgreep pleegt. Trump moest dus wel een stap opzij doen, en het corrupte politieke establishment in de schijnwerpers zetten. Mensen moeten met eigen ogen zien met wat voor een crimineel netwerk ze te maken hebben. De Biden-regering kan nu het Amerikaanse volk (en de wereld) red-pillen en dat werkt uiteindelijk veel beter dan dat Trump dat zou doen.
Sun Tzu zegt ook: “The supreme art of war is to subdue the enemy without fighting.”
Nu zijn de mensen zelf aan de beurt. Ze moeten het heft in eigen hand nemen, actief worden in de lokale politiek, mensen informeren, gekozen volksvertegenwoordigers ter verantwoording roepen, etc. Devolution heeft geen betekenis zonder de inzet van ‘We The People’.
-
2000 Mules
patelpatriot.substack.com/p/devolution-part-21, 11 mei 2022
De documentaire ‘2000 Mules’ van filmmaker Dinesh D’Souza en organisatie True the Vote gaat over hoe ‘pakezels’ (mules) stembiljetten verzamelden en in meerdere stembussen deponeerden. Dit was een georganiseerde criminele operatie, die moest voorkomen dat Trump opnieuw tot president werd verkozen in 2020. 2000 Mules is niet alleen interessant vanwege het bewijs van ‘ballot trafficking’ (handel in stembiljetten), maar ook omdat er in deze documentaire weer aanwijzingen voor de aanwezigheid van devolution te vinden zijn.
Trump wist van tevoren dat de verkiezingen van 2020 gestolen zouden worden en dat covid-19 gebruikt zou worden als excuus voor stemmen per post, iets dat frauderen gemakkelijker maakt.
Stemfraude in 2016
In 2016 won Donald Trump de presidentsverkiezingen van Hillary Clinton. Trump had volgens het kiesmannen-systeem (electoral vote) gewonnen, maar Clinton zou de ‘popular vote’ hebben gewonnen. Aldus de officiële berichtgeving. Maar Trump claimde dat hij óók de popular vote had gewonnen. Dit werd natuurlijk veelvuldig ‘gedebunked’, maar Trump kondigde een groot onderzoek aan naar stemfraude.
Vanaf 2020 begon Trump specifiek over ‘ballot harvesting’ (het inzamelen van honderden stembiljetten), dat ingezet zou worden i.v.m. Covid-19. In de meeste staten is ‘ballot harvesting’ illegaal, omdat je maximaal voor drie anderen mag stemmen, en niet voor honderden tegelijk.
Hieruit blijkt dat Trump al voorzien had hoe de Democraten de verkiezingsuitslag naar zich toe wilden trekken. En zoals altijd trof hij zijn voorbereidingen hiervoor lang van tevoren.
Integriteit van de verkiezingen
Waaraan is te zien dat Trump op de hoogte was dat er verkiezingsfraude op komst was in 2020?
Op 11 mei 2017 gaf hij Executive Order 13799 uit, waarmee de Presidential Advisory Commission on Election Integrity (PACEI) geïnstalleerd werd. EO-13799 vermeldt dat mankementen in het verkiezingssysteem aangepakt moeten worden en noemt als voorbeelden o.a.
- een stembiljet op meerdere plekken te gelde maken
- personen die niet kiesgerechtigd zijn alsnog in het kiezersregister zetten
- een grote hoeveelheid stembiljetten gebruiken om heel vaak te stemmen.
De PACEI werd op een gegeven moment weer opgeheven, het onderzoek naar de verkiezingsfraude hevelde Trump echter over naar het Department of Homeland Security (DHS, ministerie van Binnenlandse Veiligheid). Het is niet bekend wat het DHS met het onderzoek heeft gedaan. Wel is bekend dat vanuit het DHS in 2018 de CISA is opgericht. De CISA is een afdeling die toeziet op de (cyber)veiligheid van belangrijke infrastructuur, waar ook de verkiezingsinfrastructuur onder valt (zie deel 5).
In ieder geval maakt Trumps installatie van de PACEI duidelijk dat hij op de hoogte was van verkiezingsfraude en er iets tegen wilde doen. De insteek van de PACEI was precies dezelfde als wat 2000 Mules nu laat zien.
Surveillance
Als een eenvoudige organisatie als True the Vote al deze geo-data van ‘ballot trafficking’ wist te verzamelen en de connectie met Antifa kon leggen, dan kon het leger dit zeker ook. Het leger heeft immers nog veel geavanceerdere technologieën tot zijn beschikking. We kunnen er vanuit gaan dat vanuit het leger het ‘stelen’ van de verkiezingen in real time is vastgelegd. Daarnaast zijn er ook veel aanwijzingen dat het leger allang op de hoogte was van de invloed van Antifa. Het leger surveilleerde al sinds 1 juni 2020 bij Antifa-activiteiten (zie deel 6) en justitieminister Bill Barr kondigde op 4 juni 2020 aan dat het ministerie van Justitie bewijs had dat Antifa betrokken was bij gewelddadige rellen en plunderingen in meerdere Amerikaanse steden.
EO-13848
EO-13848 gaat over het opleggen van sancties aan buitenlandse partijen die de Amerikaanse verkiezingen proberen te beïnvloeden. In 2000 Mules worden in dit kader twee namen genoemd, namelijk Stacey Abrams en Voter Registration Project.
Stacey Abrams is een Democratische politica en activiste. Ze is het meest bekend omdat ze de verkiezingen voor gouverneur in de staat Georgia verloor. Abrams staat aan het hoofd van het CAP, het Center for American Progress. In 2000 Mules is te zien dat de ‘pakezels’ gebruik maakten van Abrams kantoren om stembiljetten op te pikken. Abrams heeft connecties met ‘filantroop’ en miljardair George Soros en de Clintons. Het CAP wordt gefinancierd door George Soros en is opgericht door John Podesta, oud-medewerker van Bill Clinton, Obama en campagnevoorzitter van Hillary Clinton in 2016.
Het Voter Registration Project richt zich op minderheden, zoals Afro-Amerikanen, natives en mensen met een laag inkomen. Het is een project dat claimt onpartijdig te zijn, maar ondertussen wordt het wel gefinancierd door Soros’ Open Society Foundation. Al het geld gaat naar links-activistische projecten.
Naast Stacey Abrams en het Voter Registration Project zijn er nog vele andere ngo’s betrokken bij stemfraude, volgens 2000 Mules. Bij hoeveel daarvan zou er sprake zijn van buitenlandse inmenging? EO-13848 gaat over inmenging in de verkiezingen door een buitenlandse partij of namens een buitenlandse regering. Past Soros’ financiering van ‘ballot trafficking’ in deze definitie? En voldoet de financiering van de familie Biden door hooggeplaatste officials van de Chinese inlichtingendiensten aan de voorwaarden?
Vlucht 1745
Een recent artikel van Richard the Saint, ‘The Final Descent of Flight 1745’, laat zien dat er een grootse operatie achter de schermen gaande moet zijn. Wat zijn de belangrijke punten uit dit artikel wat betreft 2000 Mules en devolution?
- Op de vraag hoe de makers van 2000 Mules al deze data hebben kunnen verwerken, zeiden ze dat ze ‘een supercomputer konden lenen in Starkville, Mississippi’, alsof het de normaalste zaak van de wereld is. Maar een supercomputer kun je niet zomaar even lenen. En waarom zouden de makers ‘verraden’ waar ze die supercomputer vandaan hebben? Was dit een hint voor anons om op onderzoek uit te gaan?
- Wereldwijd zijn er 500 supercomputers, waarvan er inderdaad één in Starkville staat. Deze is van de Mississippi State University (MSU), heet ‘Orion’ en is één van de beste ter wereld. De Orion werd in 2018 aangeschaft en werd gefinancierd door de NOAA. De NOAA is de National Oceanic and Atmospheric Administration en valt onder het Department of Commerce (ministerie van Economische Zaken). Dat betekent dat de makers van 2000 Mules gebruik konden maken van hardware van de overheid. Zoiets zouden Biden en de Democraten toch nooit toelaten? Er moest dus een startsein geweest zijn voor deze samenwerking tijdens Trumps regeerperiode.
- In juni 2018 gaf Trump Space Policy Directive 3 uit, die o.a. regelt dat het Department of Commerce de verantwoordelijkheid krijgt om diensten te leveren via een partnerschap met industriële en academische partijen. Je kunt softwarebedrijf ‘Oracle’ invullen bij ‘industrie’ en de Mississippi State University bij ‘academie’. Dan komt het erop neer dat het Department of Commerce in samenwerking met Oracle en de MSU aan True the Vote een supercomputer uitgeleend heeft om de data voor 2000 Mules te verwerken.
Deze MSU-supercomputer is een Dell EMC-systeem. Hardwarebedrijf Dell EMC en softwarebedrijf Oracle werken al heel lang samen. In andere artikelen liet Richard the Saint al zien dat Oracle een belangrijke rol speelt in devolution en Trumps algehele strategie. En het zal ook weer eens niet…: Ezra Cohen-Watnick heeft in 2017 voor Oracle gewerkt als veiligheidsadviseur. Hij was betrokken bij de installatie van beveiligde Oracle-software voor de overheid. Cohen-Watnick werd ingehuurd door Oracle-CEO Larry Ellison, die goed bevriend is met Trump. Zoals bekend speelt Cohen-Watnick een belangrijke rol in devolution; hij is o.a. hoofd van het Public Interest Declassification Board, dat bepaalt wanneer welke informatie voor het grote publiek wordt vrijgegeven (zie deel 3).
Larry Ellison investeerde onlangs samen met Elon Musk in Twitter. Het is onwaarschijnlijk dat Musk te weinig budget had om Twitter in z’n geheel te kopen en daar een mede-investeerder voor nodig had. Ellisons investering in Twitter is een publiek statement dat hij zich naast Musk schaart in de verdediging van vrijheid van meningsuiting.
Zoals bekend zijn de verkiezingen van 2020 op verschillende manieren gestolen:
- via stembiljettenhandel, zoals de documentaire 2000 Mules laat zien
- door stemmen van Trump naar Biden te laten switchen via de manipulatie van stemmachines (belangrijkste voor devolution)
- door stembiljetten te dupliceren, grote aantallen toe te voegen, biljetten twee keer te laten scannen…
- met behulp van de cover-up door media en overheid.
De verkiezingsavond
Hoe monitorden Trump en zijn team de verkiezingen op de avond zelf, op 3 nov. 2020?
Trump bevond zich die avond in het Eisenhower Building, waar ook een SCIF in zit. Een SCIF is een Sensitive Compartmented Information Facility, een soort veiligheidsruimte die de best mogelijke beveiliging biedt. Een SCIF wordt gebruikt als een regering op afstand getuige wil zijn van bijv. een gevoelige militaire operatie. De SCIF in het Eisenhowergebouw bevat veel hoogstaande telecomfaciliteiten en wordt gebruik voor zaken omtrent de nationale veiligheid. Wat Trump en zijn team die avond ook deden in de SCIF, het zal iets met de nationale veiligheid te maken hebben gehad.
Wat weten we nu?
- Trump wist van tevoren dat de verkiezingen van 2020 gestolen zouden worden.
- Hij wist hoe [ze] (de Democraten / Deep State) dit gingen doen.
- Hij was op de hoogte wie erbij betrokken zouden zijn.
- De verkiezingen zijn op 3 nov. zelf vanuit een SCIF gemonitord door hem en zijn team.
Met al deze gegevens is het onmogelijk om te denken dat Trump niets gedaan zou hebben om een eerlijke uitkomst van het verkiezingsproces te garanderen. Wat zich nu ontvouwt, is een resultaat van Trumps acties tijdens zijn presidentschap. En 2000 Mules en softwarebedrijf Oracle maken hier onderdeel van uit.
Een paar weken na de verkiezingen, op 27 nov. 2020, was er een teleconferentie met legerofficials. Het was vlak voor Thanksgiving en Trump werd gevraagd of dit zijn laatste Thanksgiving in het Witte Huis zou worden. Hij antwoordde met informatie over verkiezingsfraude en dat hij niet wist of dit zijn laatste Thanksgiving hier zou zijn. Hij sprak o.a. over Chinese inmenging, Stacey Abrams die stembiljetten verzamelde en de storingen in de stemmachines.
Verder werd Trump gevraagd of hij zijn verlies zou nemen, als toch zou blijken dat Biden de verkiezingen gewonnen had. Hier praatte hij tactisch omheen en hij zei niet dat hij zijn verlies zou toegeven. Wel zei hij: “It’s going to be not only a big story, it’s the most important story of our time.”
-
prussiagate.substack.com/p/not-since-1917-part-vi
Het onzichtbare zichtbaar maken
Deze serie artikelen ‘Niet sinds 1917’ over het handelen van de onzichtbare vijand in de Eerste en Tweede Wereldoorlog en nazi-Duitsland is belangrijk om de patronen en het draaiboek te begrijpen die deze onzichtbare vijand vandaag de dag gebruikt. Je kunt je immers niet uit een gevangenschap bevrijden als je niet ziet dat je gevangen bent.
Generaal Smedley Butler heeft het nazi-plan al in 1934 proberen bloot te leggen. Hij kondigde aan dat fascisten de Amerikaanse regering wilden overnemen / infiltreren en dat Prescott Bush (vader en opa van de twee Bush-presidenten) bij deze coup betrokken was.
In 1935 gaf hij het boek ‘War is a racket’ (oorlog is afzetterij) uit, waarin hij uiteenzette welke partijen er profijt van hadden om Amerika de oorlog in te lokken. Ook schreef Smedley Butler over de onzichtbare vijand.
Bloed en Schatten
De Eerste Wereldoorlog kostte aan 20 miljoen mensen het leven en in de Tweede Wereldoorlog kwamen daar nog eens 80 miljoen bij. De nationale schuld van Amerika was hoger dan ooit. Het zou zo’n dertig jaar duren voordat deze schuld weer enigszins behapbaar was en het waren de Amerikaanse belastingbetalers die hiervoor op moesten draaien. Ondertussen waren alle bedrijven die oorlogsmaterieel verkochten aan nazi-Duitsland én aan alle landen die zich tegen de nazi’s moesten verdedigen schatrijk geworden.
Wie waren deze bedrijven en hoe staan ze er tegenwoordig voor?
IG Farben
Het bedrijf IG Farben was door Amerikaans kapitaal via het Dawesplan gefinancierd. IG Farben wist ook het buitenlandbeleid van Duitsland te beïnvloeden en dat suggereert dat er binnen het bedrijf voorkennis was over de plannen voor de Tweede Wereldoorlog. Tijdens de oorlog had IG Farben het gas Zyklon B geleverd, waarmee joden in concentratiekampen vergast werden. Na de oorlog werd het bedrijf in beslag genomen door de geallieerden en opgedeeld in Bayer, Hoechst en BASF. Dit zijn tegenwoordig de grootste chemiebedrijven ter wereld.
Bayer is één van de grootste farmaceutische bedrijven en heeft enkele jaren geleden ook Monsanto overgenomen, bekend van het onkruidbestrijdingsmiddel RoundUp en de genetische modificatie van zaden. Hoechst was een chemiebedrijf dat ook cosmetica produceerde en werd uiteindelijk overgenomen door Sanofi, één van ’s werelds grootste farmabedrijven. BASF is momenteel het grootste chemieconcern ter wereld. Ook IG Farben zelf bleef bestaan en was nog lang beursgenoteerd. Het werd pas in 2012 opgeheven.
Standard Oil en General Motors
De Rockefellers hadden een groot aandeel in IG Farben en hun familiebedrijf Standard Oil voorzag Duitsland tijdens de Tweede Wereldoorlog van brandstof. Zonder Standard Oil had Duitsland geen oorlog kunnen voeren.
Standard Oil en General Motors hadden een partnerschap dat ethyllood produceerde, een brandstofadditief. Waarschuwingen dat deze techniek niet in handen moest komen van de nazi’s werden in de wind geslagen uiteindelijk gingen Standard Oil, General Motors en IG Farben gezamenlijk ethyllood ín Duitsland produceren. De beschikbaarheid van deze stof speelde een grote rol in de Tweede Wereldoorlog.
Standard Oil is opgesplitst in de onderdelen Chevron, Exxon Mobil, BP en Marathon Petroleum, die tot de grootste oliebedrijven van tegenwoordig horen.
De Rockefellerfamilie is een van de rijkste op aarde. De familie komt oorspronkelijk uit Neuwied, een plaats in Zuid-Duitsland, dat lang onder Pruisische heerschappij en het Huis van Oranje viel. De Rockefellers zijn in 1723 naar Amerika geëmigreerd.
Ford
Henry Ford onderhield warme banden met de nazi’s, al zou hij later anders beweren. Ford financierde de nazi’s al sinds 1922. Zijn zoon Edsel Ford nam later zitting in het bestuur van IG Farben. Ford had contracten met de nazi’s en liet willens en wetens toe dat er slavenarbeid in zijn fabrieken plaatsvond. Ford is tegenwoordig het op vier na grootste autoconcern ter wereld.
Banken en financiers
De Nederlandse Bank voor Handel en Scheepvaart was de persoonlijke bank van Fritz Thyssen. Via deze bank financierde hij zijn staalbedrijf in Duitsland. Thyssen leverde financiële diensten aan het Huis Oranje-Nassau en financierde ook Hitler. Een dochteronderneming van zijn bank was de Union Banking Corporation in New York. De UBC werd geleid door Averell en Roland Harriman en Prescott Bush. Deze drie mannen waren alledrie lid van het illustere genootschap Skull & Bones.
De Quandts
Günther Quandt was de oprichter van BMW en werd in 1933 lid van de nazi-partij. De familie Quandt was van Pruisische afkomst. De familie had zelfs een ‘eigen’ concentratiekamp, waar dwangarbeiders oorlogsbenodigdheden voor de nazi’s moesten produceren.
Qünther Quandt was getrouwd met Magda en ze hadden veel kinderen. Ze scheidden en Magda hertrouwde met Joseph Goebbels, Hitlers propagandaminister.
Tegenwoordig zijn de Quandts eigenaar van het bedrijf ENTRUST, dat een grote rol speelt in de uitrol van vaccinatiepaspoorten. In de nazitijd gold er ook een ‘Gesundheitspass’. Tegenwoordig is de familie Quandt de rijkste van Duitsland en bezit ze nog steeds het grootste aandeel in BMW.
International Telephone & Telegraph (IT&T)
Het Amerikaanse telefoniebedrijf IT&T deed zaken met de nazi’s en kocht Heinrich Himmler om. Dit bedrijf zou later uitgroeien tot een van de grootste werkgevers in Amerika. IT&T heeft een reorganisatie ondergaan, maar is nog steeds beursgenoteerd.
General Electric
General Electric had Lenin geholpen om heel Rusland op het electriciteitsnet aan te sluiten, en daarmee veel winst gemaakt. Het bedrijf kocht aandelen in AEG, dat de tweede grootste financier van Hitler was. AEG kreeg contracten voor de herbewapening van Duitsland na de Eerste Wereldoorlog. Het controleren van de energietoevoer was een beproefde Pruisische tactiek om de wereld te domineren.
Escher-Wyss
Escher-Wyss was een energiebedrijf dat door de nazi’s als Nationaal Socialistisch Modelbedrijf werd bekroond. Hierdoor kon Escher-Wyss betere contracten krijgen. Vanaf 1929 spitste het bedrijf zich toe op de nucleaire wapens door het ontwikkelen van zwaar water. Escher-Wyss begon een vestiging in Noorwegen om zwaar water te produceren voor een atoombom, maar deze operatie werd succesvol gedwarsboomd door Noorse verzetsstrijders. Escher-Wyss werd in 1969 opgenomen in het bedrijf Sulzer AG, dat zich nog steeds bezighoudt met nucleaire wapens.
In de nazitijd werd de fabriek van Escher-Wyss gerund door Eugen Schwab. Zijn zoon Klaus Schwab zou later het World Economic Forum oprichten.
Te veel om op te noemen
Het officiële verhaal is dat de geallieerde landen de oorlog hebben gewonnen. Maar we kunnen vaststellen dat de werkelijke winnaars te vinden zijn bij de grote multinationalbedrijven die deze oorlog gefinancierd hebben. En dat zijn er nog veel meer dan in bovenstaande lijst genoemd worden.
De Pruisische vlag vertoont veel overeenkomsten met een feniks die uit zijn as herrijst. Deze tactiek is dan ook veel terug te zien in de Pruisische aanpak:
- door de Duitse Orde (Teutonische Orde) in de as te leggen, kon een nieuwe staat van Pruisen verrijzen
- vanuit de as van de Dertigjarige Oorlog verrees Koninkrijk Pruisen
- vanuit de as van twee wereldoorlogen verrees een homogene maar moeilijk te onderscheiden kliek van corporaties die met elkaar ‘in de pas lopen’, opererend vanuit Washington D.C.
Waar zijn [ze] nu?
Vandaag de dag is deze kliek van corporaties / multinationals duizelingwekkend groot:
- ze beslaan het grootste gedeelte van alle beursaandelen
- ze zijn de grootste werkgevers ter wereld
- ze brengen de grootste farmaceutische bedrijven, tech-bedrijven, voedselproducenten, autoconcerns, het militair-industrieel complex, alle reguliere mediabedrijven, de financiële sector etc.
- ze hebben nog steeds grote contracten met overheden, die belastinggeld van ‘het gewone volk’ aan deze bedrijven spenderen.
Kortom, Pruisen is helemaal niet opgeheven, maar verplaatst naar Washington D.C. en de kartelbedrijven. Na de twee wereldoorlogen waren deze bedrijven de enige die kapitaal hadden en zij konden toen gemakkelijker alle aandelen op de beurs kopen. Op deze manier werden ze nog veel rijker en ontstond er een monopolie. Ondertussen was de nationale schuld heel hoog en moest de belastingbetaler wereldwijd deze schulden wegwerken. Bovendien was er een hoge inflatie.
Trump, een president in oorlogstijd
Amerikaanse presidenten die tegen de onzichtbare vijand streden, kwamen daar niet zonder kleerscheuren vanaf. John F. Kennedy werd vermoord en Ronald Reagan overleefde een schotwond. Donald Trump begeeft zich nu al sinds 2016 in een strijd met de onzichtbare vijand en heeft de zaken blijkbaar goed geregeld, zodat hij niet neergeschoten wordt. Over de onzichtbare vijand zei hij:
“I want to assure the American people that we’re doing everything we can each day to confront and ultimately defeat this Horrible Invisible Enemy… We’re at war, in the true sense we’re at war and we’re fighting an invisible enemy. Think of that… A couple of people have said it, and I feel it actually. I’m a wartime president. It’s a war.”
Bij het ‘uitbreken’ van covid-19 zei hij:
“The closest thing is in 1917, they say, the great pandemic. It certainly was a terrible thing where they lost anywhere from 50 to 100 million people… Probably ended the Second World War, all the soldiers were sick.”
Veel mensen dachten dat Trump de geschiedenis niet goed had bestudeerd, omdat hij de twee wereldoorlogen door elkaar haalde en het jaar van de Spaanse Griep (1918) niet wist. De media ridiculiseerden hem. Maar Trump kent de geschiedenis juist heel goed en wilde de mensen op de ‘onzichtbare vijand’ wijzen.
Trump gebruikte de CARES-Act om de macht bij de Federal Reserve (private centrale bank) weg te halen en onder te brengen bij het Ministerie van Financiën (Treasury). Hij zette ook diverse fondsen op, die zouden zorgen dat bedrijven hun betalingsverplichtingen niet konden ontlopen. Op deze manier wordt een wereldwijde financiële crisis – waarbij 2008 niets was – voorkomen. Trump ontnam de onzichtbare vijand hun belangrijkste wapen: financiering vanuit de centrale bank. Deze strijd is pas gewonnen als de onzichtbare vijand voor iedereen zichtbaar is geworden.
Devolution
Door de alomtegenwoordigheid van de onzichtbare vijand, was Trump gedwongen om een devolution-plan in werking te stellen. ‘Resident’ Joe Biden maakt de onzichtbare vijand voor steeds meer mensen zichtbaar, terwijl de werkelijke macht is overgedragen aan enkele geselecteerde personen in het Amerikaanse leger. En mogelijk geldt dit ook wereldwijd. Lees alles over devolution in de artikelen van Patel Patriot.
Afsluiting
Dit is het laatste artikel in de serie ‘Niet sinds 1917’. Er zijn vergelijkbare patronen waar te nemen in nazi-Duitsland en in de huidige tijd. De VS was bezig zich klaar te maken voor een wereldwijde oorlog met Hillary Clinton aan het roer. [Ze] hadden alleen niet gedacht dat zij de verkiezingen zou verliezen…
-
prussiagate.substack.com/p/not-since-1917-part-v
“From Prussia with love”
Tijdens de hyperinflatie in Duitsland in de twintiger jaren, schoot Amerika te hulp. Althans, de door Pruisen geïnstalleerde ‘elite’ aldaar.
Financiële ‘bezetting’ van Duitsland door Amerika
In 1924 ging het Dawesplan van start, dat Amerikaanse leningen verstrekte aan Duitse bedrijven. Het Dawesplan was zeer selectief. Vooral aan de bedrijven Vereinigte Stahlwerke en IG Farben werd veel geld verstrekt. Uiteindelijk zouden deze bedrijven (chemische) wapens leveren aan de Duitse soldaten in de Tweede Wereldoorlog, zoals Zyklon B.
De familie Warburg was van Pruisische komaf. Paul Warburg had in 1913 in Amerika de Federal Reserve opgericht, zie deel 2. Zijn broer Max zat in het bestuur van IG Farben, terwijl Paul zich vanuit Amerika bezighield met de leningen aan IG Farben.
In 1927 ging Rockefellers oliebedrijf Standard Oil een partnerschap aan met IG Farben, genaamd Standard IG Farben. Standard Oil stelde zijn patenten voor het hydrogeneringsproces voor kolen beschikbaar, terwijl IG Farben zijn patenten om synthetisch rubber te maken inbracht. Zonder deze bedrijven zou Hitler de oorlog nooit zo lang volgehouden hebben…
In 1929 ging het Youngplan in werking, dat bedoeld was om Duitsland te ‘bezetten’ met Amerikaanse kapitaal. Dit kapitaal ging naar geselecteerde corporaties die Duitse hulpbronnen en bevoorradingssystemen monopoliseerden. Daarnaast leverde het Youngplan ook banen voor Duitse arbeiders op, die zich gewillig beschikbaar stelden omdat er een hoge werkloosheid was. Het Dawesplan en het Youngplan vormden in feite een soort ‘Build Back Better’-strategie {nu bekend van het World Economic Forum en The Great Reset van Klaus Schwab, red.}
Build Back Better was een beproefde Pruisische tactiek: alle centrale banken samen laten werken om de eigendommen van een land bijeen te brengen in een kartel van private corporaties.
Een kans om uit een depressie te komen
Build Back Better werkt alleen als mensen eerst alles verloren hebben. En dat hadden de Duitsers, na de Eerste Wereldoorlog. Een baan bij een kartelcorporatie gaf de Duitse arbeiders een sprankje hoop. En zo kwam Duitsland er ogenschijnlijk weer bovenop…
In de straten vochten de fascisten ondertussen met de communisten, de werkloosheid was hoog, er waren veel daklozen en vooral heerste er angst. Veel Duitsers waren bang voor een herhaling van de ellende van de Eerste Wereldoorlog en hadden er alles voor over om een baan te krijgen of te behouden. IG Farben was het grootste bedrijf dat de Duitsers aan het werk hield.
Tegelijk was IG Farben ook de grootste donateur voor Hitlers verkiezingscampagne. Mensen stemden dus graag op Hitler, omdat ze zo dachten hun werk te behouden. Zo kregen de nazi’s veel stemmen en een enorm ‘momentum’. IG Farben zou door de Tweede Wereldoorlog een ongekende winst gaan boeken.
Gecontroleerde oppositie
De Sturmabteilung (SA) was de paramilitaire tak van de nazibeweging. SA’ers, ook wel ‘bruinhemden’ genoemd, veroorzaakten veel geweld in de straten omdat ze de communisten moesten bevechten.
Antifa was (en is!) een extreemlinkse gewelddadige beweging die werd opgericht vanuit de communistische partij KPD met steun van het Sovjetregime in Moskou. De beweging werd al snel geïnfiltreerd door leden van het Aufklärungskommando van Erich Ludendorff en Carl Mayr (zie deel 3), die tot doel hadden Antifa te radicaliseren. Het doel van Antifa was om campagne te voeren voor de KPD, zodat de nazi’s minder stemmen zouden krijgen. Deze campagne was echter zó gewelddadig, dat de nazi’s juist méér stemmen kregen. Dit was uiteindelijk ook de opzet van de beweging. Hitler kon nu ook scoren met standpunten als ‘bescherming bieden tegen extreemlinks geweld’.
Antifa was dus een ultiem voorbeeld van gecontroleerde oppositie. Het was een oppositiebeweging die niet bedoeld was om aan zelf de macht te komen, maar juist bedoeld was om de macht van een andere partij te bestendigen. Hierin was Antifa heel succesvol. Als Antifa werkelijk een organisch ontstane beweging zou zijn geweest, dan zou deze grondig mislukt zijn.
Hegels Pruisische filosofie van ‘these – antithese – synthese’ werkte hier in z’n meest gewelddadige vorm.
Manipulatie van de verkiezingsuitkomst
In 1932 wonnen de nazi’s de verkiezingen, maar Hitler was nog geen kanselier. Dit werd oudgediende Paul von Hindenburg, die in 1925 ook al kanselier geweest was van de Weimarrepubliek. Daarvoor had hij samen met generaal Ludendorff en keizer Wilhelm II Duitsland geleid in de Eerste Wereldoorlog. Von Hindenburg was altijd loyaal aan de Hohenzollern.
Hitler wilde kanselier worden en kreeg dit uiteindelijk ook voor elkaar in 1933. Von Hindenburg ging akkoord, omdat hij Hitler van achter de schermen dacht te kunnen sturen. Hitler was blijkbaar goed te controleren. Ludendorff en Mayr hadden Hitler ooit gerekruteerd voor het Aufklärungskommando (zie deel 3) omdat hij makkelijk te leiden zou zijn. Uit documenten van Mayr blijkt dat Hitler ‘een verdwaalde hond was, op zoek naar zijn baasje’. Hij was ooit afgewezen voor een beroep als postbode, omdat hij de intelligentietest niet volbracht. Ook was hij mentaal niet sterk genoeg. Hitler zocht in feite een meester om voor te werken. Von Hindenburg moet dit hebben geweten via generaal Ludendorff. Een jaar later, in 1934, zou Von Hindenburg overlijden.
De Grondwet omzeild
De nazi’s wilden het parlement buiten spel zetten, maar volgens de toen geldende Grondwet van de Weimarrepubliek mocht dit alleen als er een noodsituatie was. De nazi’s creëerden daarom een ‘aanval onder valse vlag’. Ze zorgden ervoor dat de Rijksdag (regeringsgebouw) in brand werd gestoken. Ze communisten kregen de schuld en er werd verkondigd dat de communisten nog meer gewelddadige aanslagen gepland hadden. De nazi’s voerden dit als excuus op om een noodwet in te stellen die het parlement als het ware ontbond. Met de Rijksdagbrand creëerde het naziregime dus de benodigde noodtoestand om de Grondwet te kunnen omzeilen.
Verder richtte Hitler de Gestapo op, een combinatie van alle Pruisische geheime diensten. (Deze geheime diensten gaan terug tot Frederik de Grote in de achttiende eeuw.) De Gestapo had als doel om alle politieke tegenstand uit de weg te ruimen. Eerst werd Ernst Thalmann opgepakt, de leider van de KPD. Hij werd gevangen gezet en zou uiteindelijk worden afgevoerd naar een concentratiekamp en daar in 1944 op bevel van Hitler worden geëxecuteerd. Vervolgens werd de SA aangepakt. Voor Hitler had deze beweging geen nut meer, nu hij alle macht al naar zich toe had getrokken. Dit gebeurde in de ‘Nacht van de Lange Messen’, waarin SS’ers de hele top van de SA vermoordde. De SA werd dus in feite geofferd.
Volgens Mayr was het doel van de nazi’s om de Pruisische Hohenzollernmonarchie te herstellen. Maar dan niet vanuit Berlijn, want de Pruisische zetel was immers al verplaatst naar Washington D.C. en het kapitaal werd verplaatst naar hun globalistische corporaties. Je zou Hitler dus kunnen zien als een vertegenwoordiger voor de Pruisische kult.
Nazi Inc.
In nazi-Duitsland waren arbeiders totaal afhankelijk van de staat. Hitler verlaagde hun salarissen en stelde een verbod op stakingen in. Hiermee creëerde hij een ideaal vestigingsklimaat voor globalistische corporaties en vele hiervan maakten er gebruik van. Het socialisme van nazi-Duitsland volgde het Pruisische motto van ‘het individu opofferen voor de staat’. De nazi’s hebben in feite de transitie van Pruisisch kapitaal vanuit Duitsland naar de globalistische corporaties gefaciliteerd. Het was dus een soort socialisme en kapitalisme ineen: een socialistisch klimaat zorgde ervoor dat de kapitalistische ‘elite’ monopolies kon krijgen. Het grootste bedrijf was IG Farben, dat ook actief aan de nazi-plannen meewerkte.
De Tweede Wereldoorlog vanuit Pruisische invalshoek
We kennen allemaal de verschrikkingen van de Tweede Wereldoorlog. Maar waar het hier om gaat is de vraag hoe de Pruisische kult de wereld in oorlog stortte voor eigen gewin en om toekomstige wereldheerschappij veilig te stellen.
Infiltratie i.p.v. invasie
Al voordat de nazi’s in 1933 aan de macht kwamen, infiltreerden ze in de VS. Al sinds 1926 werd er een spionagenetwerk in de VS opgezet om buitenlands beleid ten aanzien van Duitsland te beïnvloeden. Ook brachten spionnen informatie over via de veerdiensten tussen New York en Bremen. Via het Dawesplan en het Youngplan werd ook veel uitgewisseld tussen de VS en Duitsland. Dit gebeurde allemaal al voordat Hitler aan de macht kwam.
De trigger: de zoveelste Pruisische valse vlag
Op 1 sept. 1939 begon de Tweede Wereldoorlog toen Duitsland Polen binnenviel. Wat ging hier aan vooraf?
- Propaganda, bijv. over dat Duitse burgers in Polen mishandeld werden.
- In het Duitse grensplaatsje Hochlinden vond een aanval onder valse vlag plaats. Duitse gevangenen (speciaal voor deze gelegenheid opgetrommeld) werden verkleed in Poolse uniformen en hebben toen op burgers uit Hochlinden geschoten.
- Een andere aanval onder valse vlag vond plaats in de grensplaats Gleiwitz, dat nu in Polen ligt maar toen nog Duits grondgebied was. Een groep SS’ers verkleedde zich als Poolse opstandelingen en bestormde een radiostation. Zij riepen daar in het Pools om dat dit radiostation nu in Poolse handen was. Voor dit voorval werd een Duitse boer door de SS gearresteerd en in Pools uniform verkleed. Hij werd vermoord en bij het radiostation neergelegd, zodat het zou lijken alsof hij de dader was.
Op deze manier werden de gemoederen in Duitsland opgestookt, zodat alle burgers zouden begrijpen waarom het noodzakelijk was dat het Duitse leger Polen binnenviel. De aanval van Polen op Duitsland was dus volledig in scène gezet.
Het Schlieffenplan 2.0
Ondanks dat in de Eerste Wereldoorlog duidelijk was geworden dat het Schlieffenplan alleen maar ellende bracht (zie deel 2), werd er in de Tweede Wereldoorlog weer volgens dit strijdplan gewerkt. De macht was in 1939 nog steeds geconcentreerd rondom dezelfde personen als in 1914, dus dit gegeven moest hen bekend zijn. Hieruit blijkt ook dat Duitsland de Tweede Wereldoorlog niet begon om hem te winnen…
Het enige verschil met het Schlieffenplan uit 1914 was dat Duitsland in 1939 eerst Polen binnenviel. Verder zou Duitsland dezelfde soort tweefrontenoorlog voeren. Na Polen viel Duitsland ook Denemarken, Noorwegen, Nederland, België, Luxemburg, Griekenland, Joegoslavië en Groot-Brittannië binnen. Duitslands bondgenoot Japan hanteerde een zelfde tactiek in Azië. Later viel Duitsland ook Rusland binnen.
Drugsgebruik onder Duitse soldaten
Het was voor Duitse soldaten verplicht om drugs te gebruiken, namelijk pervetine, dat tegenwoordig bekend staat als ‘crystal meth’. Zo kregen ze een energieboost en konden ze lang doorgaan zonder te slapen. Ook generaals gebruiken crystal meth. {Koningin Wilhelmina gebruikte trouwens ook pervetine tijdens haar verblijf in Londen tijdens de Tweede Wereldoorlog, zo bleek in 2016, red.}
Pervetine maakte soldaten niet alleen euforisch, maar zorgde er ook voor dat ze stopten met vragen stellen. Soldaten konden zo zonder emotie de ergste slachtpartijen aan. Hitler zelf scheen een ander soort drugs te gebruiken.
Tegen het einde van de oorlog waren de soldaten verslaafd, maar de drugsvoorraad raakte uitgeput. Dit leidde tot heftige ontwenningsverschijnselen, zoals depressie, psychose, braken en hartaanvallen. Veel soldaten pleegden zelfmoord.
Was dit waar Trump over sprak toen hij zei: “In 1917, the Great Pandemic they say, probably ended the second World War. All the soldiers were sick.” Doelde hij op de ontwenningsverschijnselen van de drugs, waardoor de soldaten niet meer konden vechten en er een einde kwam aan de Tweede Wereldoorlog?
De geallieerden ‘wonnen’ de oorlog en Duitsland was in een ravijn gestort. Je zou kunnen zeggen dat dit was begonnen in 1917, toen Duitsland de VS de Eerste Wereldoorlog in ‘lokte’.
Mantel der onzichtbaarheid
Hitlers rol als vertegenwoordiger voor de elite moet niet onderschat worden. Terwijl de hele wereld bezig was om met of tegen de nazi’s te vechten, zorgde hij ervoor dat de elite en hun corporaties rijker werden, terwijl ‘het gewone volk’ met de financiële en psychologische ellende opgescheept werd.
In 1947 werd Pruisen, dat toen nog als deelstaat bestond, officieel opgeheven. Zulke verschrikkingen als in de Eerste en Tweede Wereldoorlog mochten immers nooit meer gebeuren…
De Eerste en Tweede Wereldoorlog waren niet zomaar brute oorlogen met een desastreuze afloop. Ze maakten onderdeel uit van een plan om de wereld over te kunnen nemen. Na de oorlogen hulde de Pruisische kult zich in een mantel der onzichtbaarheid en vervolgde z’n plannen voor wereldhegemonie via de VS en de globalistische corporaties die stuk voor stuk een lijntje hebben met Pruisen. En zo werd Pruisen opnieuw een leger zonder land.
-
prussiagate.substack.com/p/not-since-1917-part-iv
Om de ‘onzichtbare vijand’ beter te begrijpen, is het goed om beter te kijken naar de gebeurtenissen in Duitsland in de jaren twintig.
Deel 3 liet zien hoe een schaduwregering Duitsland de afgrond in stortte om een klimaat van onrust en armoede te scheppen, om Hitler als verlosser te kunnen opvoeren. Wat deed deze schaduwregering precies met Duitsland? Welke methodes werden er gebruikt om chaos te veroorzaken?
De jaren ’20: massale psychologische ineenstorting
Om een massapsychose te creëren, wordt er een slagveld in de hoofden van de mensen gecreëerd. In dit licht is het belangrijk om Hegels dialectische filosofie te begrijpen, vooral de dialectiek van de meester en de slaaf. Mensen worden een bepaalde psychologische staat in gedreven. Ze worden in een constante toestand van ofwel slachtofferschap (slaaf) ofwel agressie/geweld (meester) ‘gelokt’. Deze strijd brengt verdeeldheid en ontwrichting, dat een ideale voedingsbodem voor massapsychose schept. Alleen het werkelijk doorzien van deze psychologische oorlogsvoering zorgt voor de bevrijding uit deze dialectiek.
Politieke chaos
Wederom werd de Pruisische filosofie als wapen ingezet om chaos te creëren. Naast propaganda was infiltratie een belangrijke pijler om de strategie te doen slagen. Groepen werden geïnfiltreerd en opgestookt met een gewelddadige ideologie.
Op papier was Duitsland in de jaren ’20 een democratie, maar in werkelijkheid bevond het land zich in een staat van totale verwarring en instabiliteit. Het resultaat was veel politiek geweld. In de jaren ’20 werden meer dan 350 overheidsmedewerkers, onder wie ook ministers, vermoord door nationalistische terroristen. En rechters spraken de terroristen vervolgens vrij. Verder namen zowel fascisten als communisten in diverse deelstaten de macht over.
Het vermoorden van ongewenste officials werd grotendeels uitgevoerd door de Zwarte Reichswehr, een paramilitaire organisatie die was ontstaan vanuit de Reichswehr (het leger van de Weimarrepubliek). Om de beperkingen van het Verdrag van Versailles te omzeilen, was de Zwarte Reichswehr niet officieel onderdeel van het leger. De organisatie werd geleid door diverse oud-officieren, die allen onder generaal Ludendorff hadden gewerkt.
Denk nog even aan de moord op Frans Ferdinand in 1914, die de aanleiding was voor de Eerste Wereldoorlog (zie deel 2). Deze moord werd uitgevoerd door een geheim genootschap genaamd ‘de Zwarte Hand’. Aangezien de leider van de Zwarte Hand in 1906 bij het Duitse leger in de leer was geweest. Allemaal toeval?
Door de schaduwregering in de zogenaamde democratie werd zoveel chaos gecreëerd, dat de mensen wanhopig werden.
Verdeeld door ras en religie
Naar het Amerikaanse voorbeeld van de Ku Klux Klan werd in Duitsland in 1925 een haatgroep opgericht die racisme en antisemitisme promootte. Al snel kreeg deze groep meer dan honderd afdelingen. Er was Pruisische symboliek te vinden, namelijk van de zogeheten Duitse Orde, ook wel ‘Teutonische Ridderorde’ geheten. Pruisen versloeg ooit de Teutonische Orde in de Baltische regio, waardoor het daar veel land kon annexeren. Vervolgens werd de orde geïnfiltreerd door Pruisische heersers.
Hyperinflatie in de Weimarrepubliek
Na de Eerste Wereldoorlog kende Duitsland een hoge inflatie, als gevolg van de herstelbetalingen die het land moest doen aan andere landen. Toen Duitsland achter ging lopen met deze betalingen, bezetten Frankrijk en België het Ruhrgebied. Bezittingen van gewone mensen werden geconfisqueerd en moesten dienen als herstelbetalingen. En de arbeiders in de Duitse kolenmijnen moesten voor de Fransen gaan werken.
Herstelbetalingen in natura van Duitsland aan Frankrijk Duitse nationalisten probeerden deze operatie te saboteren; ze vernietigden goederen en namen voedselvoorraden in beslag. Dit was overigens vooral een strop voor Duitsland zelf, en niet zozeer voor Frankrijk. Deze sabotage werd vanuit de schaduwregering georganiseerd door generaal Ludendorff. De uitvoerders waren leden van Hitlers Sturmabteilung (SA), vrijkorpsen en mogelijk ook leden van de Zwarte Reichswehr.
Door de nazi-sabotage duurde de Franse ontwrichting van de industrie in het Ruhrgebied alleen maar langer. Er ontstond dus meer schade aan de economie. De Duitse overheid riep de arbeiders op om het werk neer te leggen. Tijdens deze georganiseerde staking zouden ze alsnog hun loon uitbetaald krijgen. Aangezien Duitsland al helemaal bankroet was, moest er dus heel veel geld bijgedrukt worden om de lonen uit te betalen. Het gevolg was dat er veel meer (papier)geld beschikbaar was dan dat er goederen waren om te kopen. De toch al hoge prijzen van eerste levensbehoeften stegen tot recordhoogte in 1923, waardoor men met een kruiwagen vol papiergeld naar de bakker moest voor een brood. De arbeidersklasse verloor alles en ook de middenstand kon zich nog maar moeilijk bedruipen. En ondertussen werden machtige industriëlen en grote corporaties rijker en rijker. Een dergelijk scenario was alleen mogelijk onder een bankensysteem dat is gebaseerd op schuld, omdat hierdoor onbeperkt geld bijgedrukt kon worden dat geen enkele waarde vertegenwoordigde.
Babylon-Berlijn
Ondanks al deze ellende floreerde de cultuur in Berlijn. De stad werd een hotspot voor creativiteit en stond bekend om hoogstaande films, theaterstukken, kunst, architectuur, literatuur, muziek en wetenschap. Berlijn had een grote internationale aantrekkingskracht op creatievelingen van divers pluimage.
Doordat Duitsland voor het eerst onder het juk van de keizerlijke macht vandaan was, sloeg de nieuw verworven vrijheid van meningsuiting totaal door de andere kant op. Er waren helemaal geen morele grenzen meer. Hierdoor was er veel drugsmisbruik en prostitutie werd een gebruikelijke manier om rond te komen. Zelfs kinderen werden als prostituee ingezet. Kindprostituees konden ‘besteld’ worden onder bepaalde codewoorden, bijvoorbeeld bij de drogist als ‘medicijn’.
Samenvattend:
- Duitsland was na de Eerste Wereldoorlog vernederd en verwoest
- door de herstelbetalingen vanuit het Verdrag van Versailles ging Duitsland bankroet
- de Reichswehr creëerde paramilitaire operaties in eigen land
- de Weimar-regering was op de hoogte van de schaduwregering
- politiek geweld en racisme werden aangewakkerd
- de regering veroorzaakte hyperinflatie door stakingen te organiseren en de arbeiders alsnog uit te betalen
- kartels kregen meer invloed (zie deel 5)
- fascisten en communisten namen in diverse deelstaten de macht over
- rechters negeerden de misdaden van de Zwarte Reichswehr
- er was een hyperprogressieve cultuur en seksuele uitbuiting
- drogisterijen lieten zich lenen om kinderen te verhandelen als seksslaaf voor rijkelui en beroemdheden.
-
Trump en gerechtigheid
patelpatriot.substack.com/p/devolution-part-20, 25 april 2022
Soms lijkt het alsof er niets gebeurt. De leugens in politiek en media blijven doorgaan en er lijkt nooit eens gerechtigheid te komen. Voordat Trump terug kan keren als president, dient er een vorm van gerechtigheid te komen. Het moet voor alle Amerikanen duidelijk worden dat de verkiezingen van 2020 gestolen zijn door de Democraten.
De vraag is hoe deze gerechtigheid eruit zal zien. En wat Trump tijdens zijn presidentschap hiertoe heeft voorbereid.
John Durham
Als ‘special counsel’ is John Durham al een tijd bezig met aanklachten. Het lijkt allemaal tergend langzaam te gaan en er zijn nog geen grote namen aangeklaagd. Maar wat gebeurt er achter de schermen?
{Een ‘special counsel’ is een speciaal aanklager of raadsman. Wanneer er een onderzoek moet plaatsvinden waarbij belangenverstrengeling zou optreden wanneer de gebruikelijke juridische wegen bewandeld zouden worden, kan besloten worden om een onafhankelijke advocaat tot ‘speciaal aanklager’ te benoemen. De speciaal aanklager wordt benoemd door de minister van Justitie (attorney general) en opereert los van de rest van de overheid. Hij kan alleen uit zijn functie ontheven worden door diezelfde minister van Justitie, niet door andere overheidsfunctionarissen. Biden kan Durham dus niet uit zijn functie zetten, red.}
Op 17 mei 2017 werd Robert Mueller tot speciaal aanklager benoemd, om te onderzoeken of er sprake was van Russische inmenging rondom de verkiezingscampagne en de overwinning van Trump. Dit was een strategische zet van het politieke establishment, want het gaf aanleiding om dag in dag uit fake news te produceren rondom de verzonnen samenzwering met de Russen.
Wat was Trumps tegenzet? In feite had Trump zijn tegenzet toen al gedaan, want John Durham was al sinds april 2017 bezig met een onderzoek naar de spionageactiviteiten van team Clinton tijdens de verkiezingen van 2016. (Dit bleek later uit overheidsdocumenten.)
‘Aanverwante zaken’
Op 27 juli 2017 vroegen de Republikeinen in het Huis van Afgevaardigden (Tweede Kamer) een speciaal aanklager aan om naast de verkiezingen van 2016 nog ‘aanverwante zaken’ te onderzoeken. Wat er o.a. wordt bedoeld met deze ‘aanverwante zaken’, blijkt uit de aanvraag:
- waarom het het ministerie van Justitie niet lukte om een ‘grand jury’ in te stellen om zaken rondom team Clinton te onderzoeken
- de bevindingen van Wikileaks over onwettig handelen van de Clinton Foundation
- de connecties van de Clinton Foundation met buitenlandse partijen, zoals Rusland en Oekraïne
- het Uranium-1-schandaal en welke rol Hillary Clinton hierin speelde
- diverse ‘lekken’ van vertrouwelijke informatie.
Twee maanden later werd er nog een aanvraag gedaan door de Republikeinen. Een antwoord hierop kwam op 13 nov. 2017 door assistent-minister van Justitie Stephen Boyd. Hij gaf aan dat ervaren federale aanklagers deze ‘zaken’ rondom Uranium-1 en de Clinton Foundation zouden onderzoeken. Deze aanklagers moesten ook besluiten of er een speciaal aanklager nodig was en of er personen strafrechtelijk vervolgd moesten worden.
Op 29 maart 2018 werd bekend dat procureur John Huber was aangesteld om deze ‘aanverwante zaken’ te onderzoeken.
Trumps beurt
Op 23 maart 2019 concludeerde speciaal aanklager Robert Mueller dat er geen Russische inmenging was bij Trumps verkiezingscampagne of -winst. Een aantal weken later, op 14 mei 2019, werd John Durham tot speciaal aanklager benoemd om onderzoek te doen naar de oorsprong van het verzinsel van de Russische samenzwering rondom Trump. Een saillant gegeven is dat Durham zich hier toen al twee jaar in stilte mee bezig hield.
Op 24 sept. 2019 werd bekend dat Durham delen van Hubers onderzoek op zich nam. Op 9 jan. 2020 maakte Huber bekend dat er geen aanwijzingen waren voor onwettig handelen door team Clinton. Opmerkelijk, gezien allerlei bedenkelijke praktijken van de Clinton Foundation. Overigens is het ook raadselachtig dat Durham verder ging met Hubers onderzoek, terwijl er toch niets strafbaars te vinden was…
In dec. 2020 maakte minister van Justitie Bill Barr bekend dat hij John Durham tot speciaal aanklager had benoemd per 19 okt. 2020.
Een tijdlijn met alles op een rij:
- Durham is in ieder geval al sinds april 2017 bezig met onderzoek naar de verkiezingen van 2016.
- 17 mei 2017: Mueller benoemd tot speciaal aanklager.
- 27 juli 2017: eerste aanvraag Republikeinen voor een speciaal aanklager voor ‘aanverwante zaken’.
- 26 sept. 2017: tweede aanvraag hiertoe.
- 13 nov. 2017: Boyd bevestigt dat federale aanklagers de ‘aanverwante zaken’ zouden onderzoeken. Later werd bekend dat dit o.l.v. Huber gebeurde.
- 23 maart 2019: Mueller concludeert: géén Russische samenzwering.
- 14 mei 2019: Durham wordt benoemd tot speciaal aanklager omtrent onderzoek naar de oorsprong van de verzonnen Russische samenzwering.
- 24 sept. 2019: Durham neemt onderdelen van Hubers onderzoek op zich.
- 9 jan. 2020: Huber concludeert: niets te vinden.
- 19 okt. 2020: Durham benoemd tot speciaal aanklager door Barr.
- 14 dec. 2020: Barr kondigt zijn vertrek aan.
Waarom is er niets uit Hubers onderzoek gekomen, terwijl dit zo breed opgezet was? Omdat dit gehele onderzoek via zogeheten juryrechtspraak ging, via een ‘grand jury’. Dit is belangrijk voor de theorie van devolution, vanwege:
- de manier waarop een grand jury te werk gaat en hoe de aanklachten onthuld kunnen worden;
- de ‘zetten’ die Trump tijdens zijn presidentschap heeft gedaan om dit onderzoek mogelijk te maken.
Wat is een grand jury?
Een grand jury beoordeelt niet of iemand schuldig is, maar louter of er reden is om aan te nemen dat er een misdaad gepleegd is en wie daarbij betrokken waren. Als er overtuigend bewijs wordt gevonden, dan schrijft de grand jury een verklaring met de beschuldigingen; een aanklacht. Daarna wordt de beschuldigde voor de rechter gebracht.
Zulke aanklachten zijn vaak verzegeld (sealed indictments), de inhoud is dan vertrouwelijk en niet openbaar bekend. De aanklagers van de grand jury bepalen wanneer een aanklacht wordt vrijgegeven en of er een arrestatiebevel komt. Door gebruik te maken van verzegelde aanklachten, is het mogelijk om een gegeven moment te bepalen waarop alle aanklachten tegelijk (!) worden vrijgegeven.
In het geval van team Trump vs. de Deep State is het strategisch om niet één voor één alle betrokken personen voor de rechter te dagen, maar allemaal in één keer. Daarom is de grand jury een geschikte manier waarmee Durham in het geheim de onderzoeken kan leiden, zonder dat er al iets naar buiten komt waar de Deep State op zou kunnen reageren.
Met deze vorm van juryrechtspraak is het zelfs voor de onderzochte personen zelf onbekend dat er een onderzoek naar hen loopt. De onderzochte personen lopen dus nog wel vrij rond en kunnen nog meer misdaden plegen, maar deze overtredingen kunnen worden bijgeschreven in de aanklacht. Aangezien het voor team Trump op timing aankomt, is de grand jury hét rechtsmiddel bij uitstek om corrupte politici etc. in één keer ter verantwoording te roepen.
Uitvoerende acties
Wat deed Trump tijdens zijn presidentschap om het onderzoek naar deze ‘aanverwante zaken’ voor te bereiden?
Op 19 jan. 2021, één dag voor zijn vertrek, kondigde hij in een memo aan dat alle documenten in het Crossfire Hurricane-onderzoek vrijgegeven moesten worden. {Crossfire Hurricane was een FBI-onderzoek naar de vermeende Russische inmenging in Trumps verkiezingscampagne, red.}
Op 23 mei 2019 gaf Trump een memo uit waarin stond dat alle inlichtingenafdelingen samen moeten werken met de minister van Justitie in zijn onderzoek naar de inlichtingenactiviteiten rondom de verkiezingen van 2016 en ‘aanverwante zaken’. Vele afdelingen werden genoemd, maar niet de FBI. Waarschijnlijk was dit omdat de FBI zelf ook onderwerp van onderzoek was. In de memo wordt dus weer de term ‘aanverwante zaken’ genoemd, hetgeen aannemelijk maakt dat deze memo ook voor Hubers onderzoek naar deze ‘aanverwante zaken’ was bedoeld.
De memo van 23 mei 2019 riep dus alle afdelingen (agencies) inclusief het DoD (Department of Defense) op om alle informatie rondom de verkiezingen van 2016 en ‘aanverwante zaken’ vrij te geven.
De memo baseert zich o.a. op EO-13526, die over het vrijgeven van informatie gaat. Deze EO stelt dat er altijd een goede afweging gemaakt moet worden of informatie vertrouwelijk moet blijven, of dat het publieke belang zwaarder weegt en de informatie toch vrijgegeven moet worden. Een aangewezen official moet deze afweging maken. Bedenk dat Ezra Cohen-Watnick aan het hoofd staat van het Public Interest Declassification Board, het orgaan dat beslist over het openbaar maken van informatie. {Cohen-Watnick speelt ook een grote rol in devolution zie deel 3, red.}
Wat voor informatie kan er binnen de diverse afdelingen bekend zijn, die relevant kan zijn voor het onderzoek naar ‘aanverwante zaken’? Binnen de DIA (militaire-inlichtingendienst) zal veel belastende informatie over Biden bekend zijn van Dong Jingwei, de overloper uit China (zie deel 2). De NSA (National Security Agency) zal vast en zeker gegevens hebben over hoe Trump bespioneerd werd toen hij net president was. En eerder werd al bekend dat DNI Ratcliffe documenten had gedeeld met Durham. Trumps memo van 23 mei 2019 stelt dus alle afdelingen in staat hun informatie te delen met Durham.
Op 14 dec. 2020 kondigde minister van Justitie Bill Barr zijn vertrek aan in een ontslagbrief. In deze brief gaf hij aan op 23 dec. 2020 te vertrekken, maar nergens noemde hij het woord ‘ontslag’. Daarnaast gaf hij aan zich nog wel bezig te houden met ‘een paar overgebleven zaken’.
Eén dag voor Barrs vertrek, op 22 dec. 2020 gaf Trump een memo vrij over de bevoegdheid van de minister van Justitie over vertrouwelijke informatie in relatie tot de beoordelingen van inlichtingenactiviteiten rondom de verkiezingen van 2016 en ‘aanverwante zaken’. Deze memo stelt dat de minister van Justitie bevoegd is om vertrouwelijke informatie te gebruiken voor zijn beoordelingen, voor een grand jury en voor andere werkzaamheden. Het gaat hier om vertrouwelijke informatie van alle afdelingen die in de memo van 23 mei 2019 worden genoemd, inclusief het DoD.
Gaf Trump zijn strategie bloot met deze memo? Alle afdelingen en het DoD hebben informatie vrijgegeven om Barr en Durham te assisteren bij het onderzoek naar de verkiezingen van 2016 en ‘aanverwante zaken’. En Trump wilde kennelijk vastleggen dat deze informatie ook in een grand jury mag worden gebruikt. Durham heeft dus de beschikking over zeer veel informatie vanuit alle afdelingen en het DoD. Hiermee kan hij de Deep State neerhalen.
En nu?
Stel je voor dat alle aanklachten van Durhams grand jury in één keer vrijgegeven worden en het grote publiek erachter komt dat hun president, politici, media en CEO’s van multinationals misdaden hebben begaan… Wacht Trump op deze golf van aanklachten?
Er kan zelfs een aanklacht over de verkiezingen van 2020 gaan, aangezien het leger (DoD) hier bewijs van kan aanleveren. Trumps memo gaf het leger in ieder geval de opdracht om zulke informatie te delen met Durham.
Iedereen die een misdaad begaat, kan in deze aanklachten worden meegenomen. Te denken valt aan corrupte rechters, corrupte ngo’s, verkiezingsmedewerkers die stembiljetten voor Trump hebben vernietigd, RINO’s die het decertificatieproces van staten saboteren, etc.
Er is geen optie om een aangeklaagde politicus uit z’n functie te zetten. Dat er een aanklacht tegen hem bestaat, betekent immers nog niet dat hij ook schuldig is. Het betekent alleen dat hij voor de rechter moet komen om dat te beoordelen. Zo’n politicus kan alleen worden weggestemd of zelf opstappen. Maar dat is onwaarschijnlijk.
Als alle aanklachten tegelijk worden vrijgegeven, ontstaat er dus een constitutionele crisis. En komen er misschien wel speciale verkiezingen om deze crisis op te lossen.
Tijdens zijn presidentschap heeft Trump dus van alles geregeld om Durhams onderzoek mogelijk te maken, door het alle afdelingen en het DoD toe te staan om informatie met te delen. Trump maakte zelfs mogelijk dat Durham vertrouwelijke informatie mag gebruiken in een grand jury.
Doordat er met verzegelde aanklachten wordt gewerkt, kan het zo zijn dat er heel veel mensen aangeklaagd zijn, maar dat niemand daarvan af weet. Ook de aangeklaagden zelf niet. Is Durhams onderzoek onderdeel van de eindstrijd? Het veronderstelt in ieder geval dat devolution gaande is. Waarom zou Trump anders tijdens zijn presidentstermijn deze bevoegdheden geregeld hebben om vertrouwelijke informatie te gebruiken in een grand jury? Bevoegdheden die nu wel héél goed van pas komen in Durhams onderzoeken en grand jury…
-
prussiagate.substack.com/p/not-since-1917-part-iii
1918: de val van de Hohenzollern; de opkomst van de onzichtbare vijand
Op 11-11-1918 om 11 uur ondertekenden Duitsland en de geallieerden een wapenstilstand, die het einde van de Eerste Wereldoorlog betekende. Keizer Wilhelm II en de koninklijke familie (de Pruisische Hohenzollern) deden afstand van de troon en Duitsland werd voor het eerst een democratie. De Weimarrepubliek was geboren.
De keizer vluchtte naar Nederland, waar hij opgevangen werd door koningin Wilhelmina. Hij was immers haar oom.
Het Verdrag van Versailles uit 1919 verplichtte Duitsland tot herstelbetalingen. Dit zorgde ervoor dat de Duitse burgers generaties lang in de schulden zaten. Voor de bankierselite was dit echter ideaal, omdat deze hierdoor meer macht kon uitoefenen.
De grote vraag rijst: hoe kan het dat de eens zo machtige Pruisische heersers de oorlog verloren hadden? Duitsland lag in puin en de verplichtingen voortkomend vanuit het Verdrag van Versailles waren ook een zware strop. Gezien de Pruisische strategische en militaire kwaliteiten was dit scenario bijna ondenkbaar. Hoe kon Pruisen dit laten gebeuren?
Ludendorffs schaakspel
Van 1916 tot 1918 was Duitsland in feite een militaire dictatuur. Generaal Erich Ludendorff controleerde de Reichswehr (het leger). Na het verlies van de Eerste Wereldoorlog nam Ludendorff ontslag. Althans, zo leek het. Achter de schermen voerde hij een verborgen militair plan uit.
Ludendorffs filosofie
Volgens de Pruisische ideologie zou iedere burger in dienst moesten staan van de staat. Nadat Pruisen de oorlog van Napoleon verloor in 1806, stelde de Universiteit van Berlijn dat alle kinderen ‘pupillen van de staat’ waren en dat hen de Pruisiche ideologie bijgebracht moest worden. Een belangrijk onderdeel daarvan was het vernietigen van de vrije wil.
Ludendorff vergrootte dit concept uit in zijn boek ‘Der totale Krieg’ uit 1935: alle burgers en alle industrieën moesten in de pas lopen en paraat staan voor de oorlog. Mannen, vrouwen en kinderen moesten deelnemen aan een collectieve militaire ideologie.
Ludendorffs woorden
Ludendorff wilde niet accepteren dat Duitsland de Eerste Wereldoorlog verloren had. Hij zei dat (joodse) politici en socialisten uit Berlijn verantwoordelijk waren voor het verlies. Dit idee staat bekend als de ‘dolkstootlegende’. Hierdoor werd het antisemitisme aangewakkerd, dat Hitler later nog verder zou uitvergroten.
Na de Eerste Wereldoorlog werd er in Duitsland een communistische partij opgericht. Ludendorff voorspelde dat de communisten Duitsland ten onder zouden laten gaan. Hij stookte de gemoederen op door hen aan te wijzen als schuldigen. Tegelijk wees hij ook naar de joden als schuldigen. Daarnaast verwierp hij het christendom, omdat dit joods was, internationaal bestond en ‘vrede op aarde’ als doel had.
Ludendorff was nog steeds een gerespecteerd generaal en Duitse burgers keken naar hem op. Hij benutte deze invloed door verschillende groepen tegen elkaar op te zetten en sociale onrust te creëren.
Ludendorffs daden
Volgens het Verdrag van Versailles mocht de Weimarrepubliek geen eigen inlichtingendienst hebben. Toch creëerde Ludendorff het zogeheten ‘Aufklärungskommando’, een speciale inlichtingenafdeling van het leger, die zich bezig zou houden met spionageactiviteiten opsporen. Door deze commandostructuur werden de beperkingen uit het Verdrag van Versailles omzeild.
In opdracht van Erich Ludendorff recruteerde officier Karl Mayr diverse personen binnen dit speciale Aufklärungskommando. Mayr ‘scoutte’ personen die als V-Mann (vertrouwensman) en infiltrant aan de slag moesten. Vanuit het leger zouden zij politieke groepen en partijen infiltreren om de militaristische ideologie kracht bij te zetten. Zo werd ook Adolf Hitler gerecruteerd.
Uit Karl Mayrs boek over Hitler, 1941. In opdracht van Ludendorff zorgde Mayr ervoor dat Hitler de Duitse Arbeiderspartij (DAP) infiltreerde. Hiervan kunnen we leren dat:
- Ludendorff het kennelijk nog steeds voor het zeggen had binnen het leger;
- Hitler politieke macht kreeg via een geheime militaire operatie;
- er een soort schaduwregering werkzaam was die ‘geschikte’ personen naar voren schoof om het ‘vuile werk’ op te knappen.
Het Pruisische model van ‘infiltratie in plaats van invasie’ had wederom succes.
Orde vanuit chaos
Toen Hitler de macht had gegrepen in de DAP, bracht hij direct enkele collega’s uit het leger mee, Ernst Röhm, Rudolf Hess, Hans Frank en Alfred Rosenberg. Officier Ernst Röhm bracht ook veel geld binnen, waardoor de partij kon groeien. De naam werd veranderd van DAP in NSDAP. In 1921 werd de Sturmabteilung (SA) opgericht, een NSDAP-privéleger dat bestond uit oud-soldaten en gewelddadige vrijkorpsen.
Om meer sociale onrust te veroorzaken, moest de SA natuurlijk wel een tegenstander hebben. Daarom zorgde Mayr ervoor dat ook andere politieke groepen werden geïnfiltreerd en geradicaliseerd door zijn speciale ‘vertrouwensmannen’.
Er ontstond chaos en ellende in Duitsland en veel mensen waren wanhopig. Zij zagen Hitler als de verlosser. Zonder deze gecreëerde chaos had Hitler nooit zo groot kunnen worden.
-
In deel 1 is beschreven hoe Duitsland de hele wereld twee oorlogen in trok, de VS zich diep in de schulden stak en globalistische corporaties met aan Pruisen gelinkte aandeelhouders de grote winnaars waren. In 1947 lag Duitsland in puin en Pruisen werd officieel opgeheven als deelstaat.
Dit deel maakt een begin met het in beeld brengen van de onzichtbare vijand, de allesbepalende entiteit die voor een groot deel naar Pruisen terug te leiden is. Je moet het zien als een ‘verbind-de-punten-puzzel’. Langzaamaan wordt het hele plaatje duidelijk.
Sleutelfiguren in deze operatie waren keizer Wilhelm II, Paul von Hindenburg, Erich Ludendorff, Paul Warburg en Samuel Untermeyer.
1906: het Schlieffen-plan
Alfred von Schlieffen was stafchef in Duitsland van 1891 tot 1905. Hij stelde het zogeheten Schlieffenplan op, een ambitieus plan voor totale oorlog aan twee fronten. Naar het westen toe zou via België Frankrijk worden aangevallen en naar het oosten toe zou Rusland onderworpen moeten worden. In 1905 overleed Von Schlieffen en hij werd vervangen door Helmuth Moltke Jr.
Voor het Schlieffenplan zouden er internationale verdragen gebroken moeten worden. Dit zou slecht uitkomen in geval van verlies, want dan zou Duitsland herstelbetalingen moeten doen. Ook was het niet wenselijk als Duitsland won, omdat de beeldvorming dan niet goed zou zijn en er opstand zou uitbreken. Het was in die zin dus geen constructief maar een destructief plan.
Voor de implementatie waren Von Hindenburg en Ludendorff verantwoordelijk. Samen met keizer Wilhelm II zouden zijn de dictators en opperbevelhebbers van Duitsland worden.
Hoewel de Eerste Wereldoorlog pas in 1914 uitbrak, lag het plan dus al in 1905 klaar.
1914: de trigger
Op 28 juni 1914 werden de Oostenrijkse troonopvolger Frans Ferdinand en zijn vrouw Sofie von Hohenberg doodgeschoten door de Bosnische revolutionair Gavrilo Princip. Dit gebeurde tijdens een bezoek aan Sarajevo in Bosnië, dat toen nog een provincie van Oostenrijk-Hongarije was. Gavrilo Princip was lid van het Bosnisch-Servisch geheime genootschap de ‘Zwarte Hand’. Het logo van de Zwarte Hand was een doodshoofd, net als het logo van Frederik de Grote (Pruisische heerser). Ook leek het verdacht veel op het logo van Skull & Bones (Amerikaans ‘studiegezelschap’).
De leider van de Zwarte Hand was de Serviër Dragutin Dimitrijević, die werkzaam was bij de militaire inlichtingendienst. Hij was rond 1906 in Duitsland geweest om de nieuwste militaire tactieken te bestuderen. Hij moet dus bekend zijn geweest met het Schlieffenplan. Het was natuurlijk vreemd dat iemand van de tegenpartij inzicht kreeg in Duitslands oorlogsstrategieën… In de 18e eeuw was onder Frederik de Grote een wijd vertakt (contra)spionagenetwerk uitgezet en het is aannemelijk dat Duitsland daar nog steeds beschikking over had in 1906. Als Dimitrijević een spion was geweest, dan zou dit aan het licht gekomen zijn. Het lijkt dus op een onderonsje tussen de Duitse heersers en de Zwarte Hand.
1914: Duitsland op oorlogspad
Een maand na de moord op Frans Ferdinand verklaarde Oostenrijk de oorlog aan Servië. Oostenrijk kreeg daarbij steun van Duitsland. Deze moord was dus in feite het startschot voor het Schlieffenplan. Duitsland stond al in de startblokken.
Een week hierna verklaarde Duitsland de oorlog aan zowel Rusland als Frankrijk. Het viel België binnen, precies volgens het Schlieffenplan. Vervolgens verklaarde Groot-Brittannië de oorlog aan Duitsland vanwege de invasie in Belgie (dit was in stijd met het Verdrag van Londen uit 1839).
In de Eerste Slag bij de Marne werden de Duitse troepen verrast en verslagen door Frankrijk o.l.v. maarschalk Joseph Joffre. Het werd de Duitsers duidelijk dat een tweefrontenoorlog niet werkte en het Schlieffenplan werd beëindigd. Er werd overgeschakeld op een brute loopgravenoorlog. En inmiddels had Duitsland nergens meer steun.
1916: de Duitse militaire dictatuur
Het Duitse opperbevel van keizer Wilhelm II, Von Hindenburg en Ludendorff trok na de mislukking van het Schlieffenplan alle militaire, politieke en economische macht naar zich toe. Zo hadden ze alle middelen ter beschikking om de oorlog voort te zetten. Verder werd het Russische tsarenrijk succesvol omver geworpen via de bolsjewistische revolutie. (Uit de Sisson-documenten bleek dat het hele managementteam van deze revolutie uit Duitse militairen bestond.)
De deelname van de VS aan de Eerste Wereldoorlog was noodzakelijk voor Pruisen. De VS moest namelijk het volgende ‘gastland’ worden vanuit waar deze onzichtbare entiteit zijn activiteiten voort ging zetten. Met de pas opgerichte centrale bank en de ingestelde inkomstenbelastingen zouden daar genoeg financiële middelen zijn om de Pruisische parasitaire plannen voor wereldheerschappij uit te voeren.
1917: aangevallen als nooit tevoren
Het ging Pruisen er niet om om zich een land toe te eigenen, maar om onzichtbaar controle uit te oefenen over alle onderdelen van de samenleving. Dit werd gedaan door presidenten, ministers, hoge rechters en CEO’s van multinationals te ‘leveren’. En uiteraard door de centrale bank (de Federal Reserve, kortweg ‘Fed’). Daarnaast werden alle Amerikanen medefinancier van deze plannen door de inkomstenbelasting in te stellen.
Paul Warburg (Pruisisch) en Samuel Untermeyer (zoon van Beierse ouders) waren als marketingspecialisten betrokken bij de oprichting van de Fed. Ze togen een mediacampagne op om de Amerikaanse bevolking te overtuigen van het nut van een centrale bank en van het betalen van inkomstenbelasting. Warburg werd in 1916 vice-voorzitter van de Fed. De voorzitter was William Harding, die ook de War Finance Corporation leidde. Hij regelde de financiering van de oorlog via de Fed. De VS werd financieel klaargestoomd voor de oorlog, alleen de bevolking moest nog overtuigd worden van de noodzaak om deel te nemen. Untermeyer werd later adviseur op het Amerikaanse ministerie van Economische Zaken.
In 1917 werd het Zimmermanntelegram onderschept. In dit telegram stond dat Duitsland een partnerschap wilde sluiten met Mexico in de Eerste Wereldoorlog. Daarnaast lieten de Duisters diverse Amerikaanse handelsschepen zinken om te provoceren. Door deze gebeurtenissen begreep de Amerikaanse bevolking dat deelname aan de oorlog noodzakelijk was.
General Smedley Butler zei het al: oorlog is afzetterij. Een kleine groep machtige industriëlen maakt winst op kosten van de rest van de bevolking. President Wilson had in de gaten dat hij zijn bevolking met een onzichtbare vijand had opgezadeld. Hij zei: “een regering, die is ontworpen voor de mensen, is in de handen gevallen van ‘bazen’ en hun medewerkers, van speciale belangen. Er is een onzichtbare staat opgezet die boven de democratie staat.”
-
prussiagate.substack.com/p/not-since-1917-part-i
Dit eerste deel biedt een overzicht van wat in deel 2 t/m 6 aan bod komt.
Korte samenvatting
Fascisme en communisme vinden beide hun oorsprong in het Pruisische gedachtengoed. En Hegels filosofie over dialectiek (these, antithese, synthese) wordt gebruikt om deze twee ideologieën met elkaar te laten concurreren. Aanhangers van beide ideologieën worden tegen elkaar uitgespeeld, waardoor er veel slachtoffers zijn gevallen.
Het uitgangspunt van Hegel was: “oorlog is vooruitgang, vrede is stilstand”. Hiermee gaf hij een filosofische inbedding aan het Pruisische militarisme.
Voor de Pruisische ‘kult’ was een wereldoorlog dan ook zeer welkom. Dat de Eerste en Tweede Wereldoorlog zo’n verwoestend effect op alle betrokken landen hadden, was het gewenste resultaat voor Pruisen. Duitsland was bankroet en de globalistische corporaties hadden grandioos veel winst gemaakt.
Ook was het Pruisen gelukt om de ‘regeringszetel’ van Berlijn naar Washington D.C. te verplaatsen. Via de gebruikelijke tactieken werden alle gelederen van de Amerikaanse politiek en samenleving onderworpen aan de Pruisische oorlogszuchtige ideologie.
Ondertussen vormden de globalistische corporaties wereldwijd kartels en monopolies en sloten ze lucratieve deals. Banken financierden beide kanten van de oorlog, dus zowel Duitsland en zijn bondgenoten als de geallieerde landen. In de Pruisische ideologie stond alles in het teken van oorlog.
In 1947 werd Pruisen officieel opgeheven, maar het ging als een onzichtbare entiteit verder, o.a. in de vorm van multinationals die zichzelf verrijkten over de rug van de gewone mensen.
“We zijn niet eerder zó aangevallen, niet sinds 1917.”
De artikelenserie #prussiagate is ontstaan n.a.v. Trumps vraag naar de ‘oranges of the investigation’. {In 2019 wees een onderzoek uit dat er geen sprake was van samenzwering met de Russen tijdens Trumps presidentsverkiezing. Trump hoopte dat men na dit onderzoek ging kijken naar de ‘oranges’ ervan. Waar is dit begonnen? red.} Hij had het herhaaldelijk over de ‘oranges’ van het onderzoek, i.p.v. de ‘origins’. Vroeg hij nou naar de sinaasappels i.p.v. de oorsprong? Of vroeg hij naar de ‘oranjes’, het Huis Van Oranje, waar de Pruisische monarchie en andere Europese koningshuizen mee verwant zijn?
Pruisen is in feite een leger zonder land. Een leger dat iedereen op de knieën wil krijgen. De vrijheden en rechten die door de Amerikaanse Grondwet uit 1776 worden gegarandeerd, vormden voor de Pruisen maar een hinderlijk obstakel. Pruisen begon daarom aan een langetermijnplan om de VS te infiltreren, door geheime genootschappen op te richten en academische gezelschappen op te richten waar Hegels dialectiek onderwezen werd. De kroon op het werk was de oprichting van de Federal Reserve (centrale bank in private handen) in 1913. De Pruisische ideologie werd vervolgens via de VS over de hele wereld verspreid, met filosofie als wapen om mensen klaar te stomen voor marxisme, fascisme en de radicale islam. Hierdoor zijn onnoemelijk veel slachtoffers gevallen.
Maar Trump deed nog een opvallende verspreking; over de Spaanse Griep zei hij herhaaldelijk dat die in 1917 uitbrak en tot 1945 duurde. Dat klopt niet, want de Spaanse Griep brak in 1918 uit en luidde het einde van de Eerste Wereldoorlog in – en niet van de Tweede Wereldoorlog. Waarom haalde hij de Eerste en Tweede Wereldoorlog door elkaar? Wilde hij met deze opzettelijke fouten iets duidelijk maken? Hintte hij op een aanval van de ‘onzichtbare vijand’?
Toen de coronacrisis net begon, noemde hij corona namelijk de ‘onzichtbare vijand’. “I view the invisible enemy as a war, I don’t like how it got here. (…) in many ways it’s a tougher enemy.”
Wat gebeurde er precies in 1917, waar Trump op zou kunnen doelen? En waarom verwees Trump naar 1945 als het einde van de pandemie?
Van 1776 tot 1913: infiltratie
- In 1776 werd het genootschap ‘Phi Beta Kappa’ opgericht vanuit het William & Mary College, dat vernoemd was naar Willem van Oranje, die verwantschap had met de Pruisische monarchie.
- In 1780 infiltreerde Phi Beta Kappa op Yale University.
- In 1832 werd op Yale het genootschap ‘Skull and Bones’ opgericht, met Pruisische symboliek. Veel toekomstige presidenten zouden hier lid van worden.
- In 1871 werd het Verdrag van Washington gesloten, met als inspiratie de geheime documenten die de Pruisische monarchie gebruikte om de macht te behouden. Amerika werd een corporatie. 1871 was ook het jaar van de Duitse eenwording, waarbij de Pruisische koning tot keizer van Duitsland werd benoemd.
- In 1872 werd Bohemian Grove opgericht, een elite-mannenclub waar duistere rituelen plaatsvonden (en plaatsvinden?) en veel Pruisische symboliek te vinden was (o.a. de uil).
Sinds 1871 waren de Amerikanen (ongemerkt) verwikkeld in een strijd tegen dit soort clubs die opgericht waren om de Pruisische oorlogszuchtige ideologie ‘aan de man te brengen’. Ook werden er diverse pogingen ondernomen om een centrale bank in de VS te vestigen. Wanneer de president er dan tegenin ging, werd de bank weer ontmanteld. De betreffende president werd doodgeschoten en vervolgens werd er weer een nieuwe centrale bank opgericht. Uiteindelijk werd in 1913 de Federal Reserve opgericht.
Welke significante gebeurtenissen vonden in 1917 plaats?
- De Duitse keizer financierde de bolsjewistische revolutie in Rusland
- Het Britse koningshuis voerde diverse naamsveranderingen door.
- De Balfour Declaration (over Palestina) werd ondertekend door de Britse regering.
- De Pullitzerprijs zag het levenslicht.
- Het boek over de Alfalfa Club werd uitgegeven.
- President Wilson riep ‘The Inquiry’ bijeen, die de oprichting van het Council on Foreign Relations aankondigde.
- De Espionage Act werd opgesteld in de VS.
Maar het belangrijkste was dat de VS in 1917 door de Duitsers de Eerste Wereldoorlog in ‘gelokt’ werd. Hierdoor ontstonden er enorme schulden en dit zou tot in 1945 doorgaan. Zei Trump daarom dat de ‘pandemie’ (de Spaanse Griep) pas in 1945 eindigde? Hij zei dat de Tweede Wereldoorlog daardoor ten einde liep omdat alle soldaten door het virus getroffen waren. Bedoelde hij het virus van schuldcreatie? Dat de soldaten niet meer gefinancierd konden worden en dat de oorlog daarom over was? Doordat de Spaanse Griep in 1918 was, dus aan het eind van de Eerste Wereldoorlog, leek Trump het niet over een ziekte te hebben die de soldaten trof, maar over een ander ‘virus’ dat het einde van de Tweede Wereldoorlog inluidde.
De media snapten er natuurlijk helemaal niets van… Bovendien was er in de VS in maart 2020 net zo’n snel stijgende schuld te zien als in 1917.
Van 1914 tot 1947: het 33-jarenplan om onzichtbaar te worden
In 1913 was de Alfalfa Club opgericht, dat in feite de overdracht van de Pruisische ‘kult’ vanuit Berlijn naar Washington D.C. symboliseert. Vanuit de Alfalfa Club werden de Pruisische geheimen over machtsuitoefening naar de VS verplaatst.
Duitsland was tot 1914 een voortvarend land met een bloeiende academische wereld, cultuur en economie. Ook op militair gebied stond Duitsland er goed voor. Omdat de Pruisische kult vanaf nu vanuit de VS zou gaan opereren om wereldheerschappij te verkrijgen, was Duitsland als land niet meer nodig. Het werd dan ook helemaal met de grond gelijk gemaakt gedurende twee wereldoorlogen (in totaal 33 jaar) en daarna ging de Pruisische kult ondergronds. Dat dit door de Pruisische heersers zo gepland was, is zeer aannemelijk. Deze hadden er namelijk belang bij dat landen bankroet gingen, omdat dit hen een mogelijkheid bood om lucratieve leningen te verschaffen.
Via hun multinational-bedrijven die wapens en andere oorlogsbenodigdheden hadden verkocht, kwamen de Pruisen sterker dan ooit uit de oorlog. Na de twee Wereldoorlogen infiltreerde het inmiddels onzichtbaar geworden Pruisen alle gelederen van de samenleving. Pruisen, dat sinds 1933 alleen nog als Duitse deelstaat bestond, werd in 1947 officieel ontbonden.
Pruisen had deze strategie al vaker gebruikt. Zowel in de strijd met de zogeheten Duitse Orde (Teutonic Knights) om een stuk land aan de Baltische kust, als in de Dertigjarige Oorlog (1618 – 1648) had Pruisen het ook al voor elkaar gekregen om miljoenen slachtoffers te veroorzaken en een heel land in de as te leggen, om er dan zelf als een feniks uit te herrijzen.
-
De RICO-rechtszaak
patelpatriot.substack.com/p/devolution-part-19, 29 maart 2022
In zijn beroemde campagnespeech in oktober 2016 verklaarde Trump de oorlog aan de Deep State. De Deep State heeft hem voor en tijdens zijn presidentschap proberen te dwarsbomen, waar hij steeds tegenactie tegenover zette.
Trumps tegenacties
De RICO-rechtszaak
Op 24 maart 2022 diende Trump een RICO-rechtszaak in, waarin hij alle personen en partijen aanklaagt die bij Hillary Clintons verkiezingscampagne en bij de Russian Collusion Hoax betrokken waren. RICO staat voor Racketeering Influenced and Corrupt Organizations, dus corrupte organisaties die beïnvloed zijn door afpersing. Hij ziet het hele team rondom Clinton en Russiagate dus als een RICO-onderneming.
De vraag is waarom hij deze zaak nu pas aanspant. Waarom niet eerder, in maart 2019 toen Mueller in zijn rapport concludeerde dat er geen Russische inmenging was? Of in sept. 2021, toen Durham Michael Sussmann aanklaagde (advocaat van Clinton en de Democraten)?
Mogelijk redenen waarom hij de RICO-zaak juist nu indient, zijn:
- De media weer aanzwengelen om over dit thema te blijven schrijven.
- Trump kan dan klagen over dat Durham (Special Counsel) niet snel genoeg werkt met zijn aanklachten. Dan ontstaat het beeld dat Trump en Durham niet op één lijn zitten. Als Durham dan verder gaat met het aanklagen van hoger geplaatste personen (Hillary Clinton zelf bijvoorbeeld), dan kan dit Trump niet in de schoenen geschoven worden.
De RICO-zaak kan dus onderdeel uitmaken van een groter plan.
Trump vs. Clinton
Welke sleutelfiguren en -partijen worden er aangeklaagd in Trumps RICO-zaak?
- Hillary Clinton vanwege samenzweren tegen Trump.
- Marc Elias en advocatenkantoor Perkins Coie vanwege het produceren van valse bewijzen voor de Russische inmenging.
- Fusion GPS, Orbis Ltd. en Christopher Steele voor het produceren van het Steele-dossier, dat gebaseerd was op valse informatie van Igor Danchenko.
- Rodney Joffe voor omkoping. Hem was een hoge positie toegezegd als Clinton president zou worden, dus hij deed er alles aan om daarvoor te zorgen. Zijn bedrijf Neustar produceerde valse informatie over Trumps vermeende connecties met de Russische Alfa Bank en spioneerde op Trumps campagne én presidentschap.
Dit alles was een ‘Obstruction of Justice’ en het bracht schade toe aan het Amerikaanse volk. Bovendien was er buitenlandse inmenging te vinden in de samenzwering tegen Trump.
RICO en transnationale criminele organisaties (tco’s)
Volgens de FBI is de definitie van een transnationale criminele organisatie: groepen of personen die uit zijn op macht, invloed en financiële winst, en hun malafide activiteiten afschermen door overheidsfunctionarissen om te kopen. Dit betekent dat de organisatie die samenzweerde tegen Trump gedefinieerd kan worden als een ‘tco’.
Trumps uitvoerende acties
Wat heeft Trump tijdens zijn presidentschap gedaan om tco’s aan te pakken?
Executive Order 13581 en Executive Order 13773
Op 24 juli 2011 werd EO-13581 uitgegeven door Obama. Deze EO gaat over het blokkeren van eigendommen van tco’s en van personen of partijen die deze tco’s faciliteren. Vanuit deze EO werd de noodtoestand uitgeroepen aangaande tco’s, en deze noodtoestand moest elk jaar verlengd worden.
Gelijk op 9 feb. 2017 gaf Trump EO-13773 uit, waarin staat dat de handhaving van de wet aangaande tco’s versterkt wordt en dat internationale mensenhandel aangepakt wordt. Ook wordt diefstal van intellectueel eigendom genoemd als aandachtspunt, dit komt ook voor in de RICO-zaak. EO-13773 roept in feite direct de samenzweerders rondom de vermeende Russische inmenging op het matje.
Vanuit EO-13773 wordt de Threat Mitigation Working Group (TMWG) opgericht, een werkgroep die bedreigingen moet neutraliseren. In de TMWG zitten onder andere de Secretary of State (Pompeo), de minister van Justitie (Barr), de Secretary of Homeland Security en de Director of National Intelligence (Ratcliffe). Deze personen hebben ook een belangrijke rol in de uitvoering van devolution.
Daarna deed Trump iets unieks. Hij verlengde op 19 juli 2017 de noodtoestand die vanuit Obama’s EO-13581 uitging, maar trok deze verlenging gelijk de volgende dag weer in. Om vervolgens een nieuwe verlenging door te voeren waarbij er één paragraaf aangepast werd. Trump voegde toe dat tco’s de stabiliteit van de internationale politiek en het financiële systeem ondermijnen. Ook kwam er een vermelding bij dat tco’s zich verschansen in buitenlandse overheden en in het internationale financiële systeem, waardoor ze de democratie schade toebrengen. Met deze toevoegingen verklaart Trump als het ware de oorlog aan de Centrale Banken en aan de Deep State als geheel.
Deze aanpassing had nauwelijks effect op EO-13581, dus waarom zou hij deze aanpassing hebben gedaan? Om de Deep State-partijen te laten weten wat ze te wachten staat.
In de jaren daarna verlengde hij de noodtoestand aangaande tco’s elke keer en Biden deed dit ook in juli 2021. Deze EO is dus nu nog steeds van kracht.
Tco’s en de nationale veiligheid
In dec. 2017 gaf Trump zijn National Security Strategy uit. Hierin staat o.a. dat tco’s een bedreiging vormen voor de open samenleving. (Hintte hij hiermee ook naar Soros’ Open Society Foundation?) Direct daarna in jan. 2018 gaf het Department of Defense (DoD) een nieuwe National Defense Strategy uit. Hierin staat ook dat tco’s aangepakt moeten worden. De aandacht van het DoD en dus van het leger was dus wel degelijk bij tco’s. In deze strategie staat ook dat de Secretary of Defense zitting neemt in de TMWG (de werkgroep).
Aanvullende acties
Op 15 maart 2019 gaf Trump EO-13863 uit, die een toevoeging vormt op EO-13581 van Obama. Deze toevoeging verruimt de definitie van een tco. Het hoeft nu niet meer om twee buitenlanden te gaan, maar kan ook gaan om één buitenland en de VS. Hierdoor vallen meer organisaties onder de noemer ‘tco’.
Was EO-13863 een strategische zet van Trump om alle samenzwerende partijen binnen de Russian Collusion Hoax ter verantwoording te roepen? Heeft Mueller daarom direct na uitgave van deze EO een rapport opgesteld waarin hij concludeert dat er geen Russische inmenging was? {En heeft Mueller zo zijn straf willen ontlopen?}
De rol van het leger
In mei 2019 gaf het DoD het ‘Framework to Counter Drug Trafficking and Other Illicit Threat Networks’ uit, dus een kader om drugshandel en andere onwettige bedreigende netwerken aan te pakken. Hierin wordt vermeld dat het DoD betrokken is bij het ontmantelen van tco’s. Dit kader is in lijn met EO-13773, dat mensenhandel en andere bedreigende netwerken aanpakt.
Sinds deze nieuwe wettelijke bevoegdheden kan het DoD nu de overheid ondersteunen in de aanpak van een breder spectrum aan ongeoorloofde bedreigende netwerken. In het kader staat bovendien een voetnoot die verwijst naar de bevoegdheden van de Joint Task Forces om te ondersteunen bij terrorismebestrijding.
In het kader wordt ook gesproken over de dreiging die uitgaat van corrupte officials van buitenlandse overheden en inlichtingendiensten. Ze ondermijnen de stabiliteit van politiek, financiële systemen en veiligheidsinstanties. Tco’s ondermijnen de soevereiniteit van overheden en veroorzaken onrust.
Verantwoordelijk voor de implementatie van dit kader zijn: de Assistant to the Secretary of Defense for Special Operations / Low-Intensity Conflict (ASD (SO/LIC)) en de Undersecretary of Defense for Policy (USD(P)). Dit zijn Ezra Cohen-Watnick en Anthony Tata, die – hoe verrasssend – ook een belangrijke rol spelen in de uitvoering van devolution (zie deel 3).
Waartoe dient de RICO-rechtszaak?
Trumps uitvoerende acties tijdens zijn presidentschap hebben de definitie van een tco verruimd, alsmede de bevoegdheden van instanties (agencies) en het leger om zulke netwerken te ontmantelen. De RICO-zaak tegen team Clinton laat zien dat de Russian Collusion Hoax is georganiseerd door een tco.
Gezien Trumps uitvoerende bevelen (EO’s) rondom de aanpak van tco’s, wilde hij hier iets mee doen. Het lijkt erop dat hij tijdens zijn presidentschap alle voorwaarden heeft geschapen om nu de tco’s effectief ter verantwoording te kunnen roepen met deze RICO-rechtszaak.
The More You Know... 